Miłość Clinta Eastwooda do jazzu (według artysty drugiego obok westernu rdzennie amerykańskiego zjawiska w kulturze) jest powszechnie znana. Z tej miłości powstał film Bird – niezwykła biografia Charliego Parkera (1920-1955), wirtuoza saksofonu altowego, uznawanego za ojca bebopu, którego geniusz po dziś dzień inspiruje jazzmanów z całego świata. Dzieło Eastwooda, podobnie jak twórczość Parkera, która wyznacza rytm całej opowieści, jest rodzajem impresji z nielinearną, pełną retrospektywnych wtrąceń strukturą ujawniającą wielkość i tragedię twórcy. W wypełnionych muzyką obrazach Eastwood rysuje postać Parkera, którego życie upływało w cieniu artystycznego spełnienia i narkotykowej autodestrukcji. Forest Whitaker mistrzowsko gra wrażliwego olbrzyma, wydobywającego z siebie hipnotyczne nuty, z których każda zbliża go nieubłaganie do śmierci. Nikomu w dotychczasowej historii kina nie udało się stworzyć tak intymnego, a jednocześnie tak symbolicznego portretu muzyka. Bird to dzieło o cenie, którą płaci się za wielkość i nieśmiertelność w sztuce. To nie jest film o muzyce, ten film jest muzyką – podsumował film Eastwooda Roger Ebert.
Academy Awards 1989 – Best Sound; Golden Globe 1989 – Best Director – Motion Picture; Cannes IFF 1988 – Best Actor (Forest Whitaker), Technical Grand Prize
Urodzony w 1930 roku w San Francisco. Żywa legenda hollywoodzkiego kina. Steven Spielberg powiedział o nim, że jest być może ostatnim prawdziwym mężczyzną amerykańskiego kina. Karierę sportowca i wojskowego porzucił dla telewizji. Zadebiutował w serialu Rawhide. Następnie zawędrował do Włoch, gdzie z inspiracji Sergia Leone stworzył postać „człowieka bez imienia”, bohatera spaghetti-westernowej Trylogii dolara. Po powrocie do Stanów wcielił się w kolejną, ikoniczną postać filmową, porucznika Harry’ego Callahana – bohatera policyjnego Brudnego Harry’ego. Na planie tego filmu zastąpił reżysera Dona Siegela przy realizacji kilku scen. W tym samym roku zadebiutował jako reżyser thrillerem Zagraj dla mnie, Misty, zrealizowanym w założonym przez siebie w 1967 roku studiu Malpaso. Do filmu Bird twórczość Eastwooda (głównie westerny i produkcje sensacyjne) to przede wszystkim udana próba odnowienia gatunkowych schematów. Począwszy od filmowej biografii Charliego Parkera wytrawne kino Eastwooda nabiera cech realistycznego kina psychologicznego z wyraźnym wydźwiękiem moralizatorskim. Zdobywca dwóch Oscarów za reżyserię, Nagrody Irvina Thalberga oraz honorowej, canneńskiej Złotej Palmy (2002).
1971 Zagraj dla mnie, Misty / Play Misty for Me
1980 Bronco Billy
1992 Bez przebaczenia / Unforgiven
2000 Kosmiczni kowboje / Space Cowboys
2003 Rzeka tajemnic / Mystic River
2006 Sztandar chwały / Flags of Our Fathers
2006 Listy z Iwo Jimy / Letters from Iwo Jima
2014 Jersey Boys