Jest sam środek zimy. Do małej miejscowości trafia tajemniczy przybysz, który obdarzony jest mocą leczenia i ratowania życia. Choć mieszkańcy doceniają jego talent i z uwagą słuchają osobliwych przemówień o miłości i Bogu, wkrótce orientują się, że obcy jest wyjątkowo aspołeczny i nie do końca spełnia ich rosnące oczekiwania. Bohater jednak nawiązuje intensywny kontakt z dwiema kobietami i chłopcem. Bez wątpienia jest to jedna z najosobliwszych postaci w kinie ostatnich lat, sytuująca się pomiędzy świętym a jurodiwym. Kars jawi się tu jako miasto apokaliptyczne, rządzone przez armię, zasypane śniegiem, przesiąknięte chorobą, fatalizmem i śmiercią (niech za przykład posłużą choćby często powtarzane sceny w rzeźni). W tle ciągle trwają manewry wojskowe. Odgłosy wybuchów i strzałów składają się na bardzo oryginalny i wszechogarniający pejzaż dźwiękowy, a w obrazie widać analogie do Dürera i Tarra. Erdem często dynamizuje akcję długimi jazdami na Steadicamie, które dopełniają szaleństwa.
Jan Topolski
Antalya FF 2009 – Best Film, Best Director, Best Cinematography
Urodził się w 1960 roku w Stambule. W rodzinnym mieście studiował historię, potem przeniósł się na paryskie filmoznawstwo. Od swojego debiutu w 1988 roku zrealizował zaledwie kilka filmów, co nie przeszkodziło mu w zyskaniu miana jednego z najwybitniejszych współczesnych tureckich reżyserów. Większość jego dzieł była już prezentowana na Nowych Horyzontach: Czasy i wichry podczas siódmej edycji, Życie Hayat dwa lata później, a Och, księżyc, Ile za ile i Kosmos w ramach sekcji Nowe Kino Turcji podczas dziesiątej edycji.
1988 Och, księżyc / A ay / Oh, Moon!
1999 Ile za ile / Kaç para kaç / A Run for Money
2006 Czasy i wichry / Bes vakit / Times and Winds
2008 Życie Hayat / Hayat var / My Only Sunshine
2010 Kosmos