M jak morderstwo 3D

Ten nieco mniej znany thriller wielkiego Alfreda Hitchcocka powstał na fali krótkotrwałej mody na kino trójwymiarowe, która eksplodowała w pierwszej połowie lat 50. I chociaż wszedł on na ekrany w momencie słabnięcia trendu, przez co w wielu kinach grano go w standardowym formacie, to z perspektywy czasu wydaje się przykładem inteligentnego wykorzystania 3D. Zaczerpnięta z popularnej sztuki Fredericka Knotta historia – moralitet o chciwym mężu, który planuje morderstwo swojej niewiernej żony – rozgrywa się prawie w całości w jednym mieszkaniu. Zamiast atakować widzów setkami atrakcji, Hitchcock subtelnie próbuje wciągnąć ich w samo centrum zdarzeń. Wznosi na pierwszym planie góry przedmiotów – filiżanek, telefonów, pudełek, wazonów, nożyczek i posążków – którymi równocześnie drażni percepcję i buduje wrażenie głębi. Starannie kreśli plan miejsca akcji, a potem opracowuje choreografię zbrodni.

Piotr Mirski