Szultes

Zygmunt Kałużyński zwykł mawiać, że Michelangelo Antonioni kręci filmy o chodzeniu, ale jest to chodzenie znaczące. Podobnie u Bakura Bakuradzego. Aleksiej Szultes, niegdyś sportowiec, teraz złodziej, krąży bez końca po szarych moskiewskich ulicach i przesiaduje w wagonach stołecznej kolejki podziemnej w poszukiwaniu kieszeni do obrobienia. Gela Chitawa, który wcielił się w tytułową rolę, to – jak większość obsady – amator. I być może właśnie ten brak doświadczenia przed kamerą pozwolił mu opracować styl gry, który grą właściwie nie jest, opiera się bowiem przede wszystkim na wyrugowaniu wszelkiej ekspresji; to nie reżyserska sztuczka, ale konsekwentne posunięcie realizatorskie – w nim kryje się klucz do odczytania filmu.