europejskie filmy krótkometrażowe - dokumenty 2
Żona fotografa
Gerti Gerbert przez 40 lat była fotografowana przez swojego męża Eugena. Zrobione przez niego zdjęcia przedstawiają różne okresy z życia kobiety uchwyconej w bardzo różnych sytuacjach. Widz ogląda ją na plaży, podczas domowych obowiązków, w samochodzie, w lesie, w bieliźnie, a także zupełnie nagą. Żona fotografa jest wspomnieniem wspólnego życia i miłości.
Philip Widmann
Urodzony w 1980 roku w Berlinie, studiował w Hamburgu antropologię kulturową i komunikację wizualną, specjalizując się w filmach dokumentalnych. Od 2009 roku jest członkiem samoorganizującego się laboratorium filmowego LaborBerlin e.V.
2008 Destination Finale (short, doc.)
2011 Żona fotografa / Die Frau des Fotografen / The Photographer’s Wife (co-dir., short, doc.)
Karsten Krause
Urodzony w 1980 roku we Freiburgu, w Niemczech. Studiował na Wydziale Komunikacji Wizualnej w Akademii Sztuk Pięknych w Hamburgu.
2007 A Fundamental Right (short, doc.)
2008 Die Zeit, die es braucht (short, doc.)
2009 Ty i ja / You and Me (short, doc.)
2011 Żona fotografa / Die Frau des Fotografen / The Photographer’s Wife (co-dir., short, doc.)
Żyliśmy naszym codziennym życiem
Jak wojna potrafi zmienić człowieka? W filmie dziecięce wspomnienia z oblężenia Sarajewa są powiązane z wyznaniem win podczas Międzynarodowego Trybunału Karnego do spraw dawnej Jugosławii. W tym roku mija 20 lat od momentu, w którym zaczęło się oblężenie Sarajewa.
Daya Cahen
Daya Cahen oprócz robienia fotografii zajmuje się także tworzeniem filmów i instalacji wideo. Ukończyła fotografię na Akademii im. Gerrita Rietvelda w Amsterdamie (2002–2006). Prace Cahen koncentrują się na propagandzie, indoktrynacji oraz manipulacyjnej potędze mediów. Bada sposób, w jaki przedstawiane są ikony sceny politycznej i symbole władzy, oraz docieka, jak prezentują się role tłumu i jednostki. Cahen ukazuje w swoich pracach związki między zagadnieniami politycznymi a życiem codziennym i osobistym, łączy materiały archiwalne z obrazami współczesnymi oraz zaciera granicę między faktem i fikcją.
2006 The Stalin That Was Played By Me (short, doc.)
2008 Nashi (short, doc.)
2010 Narodziny narodu / Birth of a Nation (short, video)
2012 Żyliśmy naszym codziennym życiem / We Lived Our Ordinary Lives (short, doc.)
PFFFHP TT!
Czerwone światło. Dwa samochody. A więc naciskam hamulec – PFFFHP TT! I nie mogę wstawać, nie mogę się ruszać…
Deborah S. Phillips
Niemiecka reżyserka, która tworzy filmy krótkometrażowe, instalacje i performance. Jej prace były prezentowane na międzynarodowej arenie (m.in. na IFF Toronto).
2003 Noor (short)
2005 Run, Don’t Walk (short)
2006 Fontanester (short)
2012 iiiii (short)
2012 PFFFHP TT! (short, doc.)
Hannes: o tatusiach i Power Rangersach
Kto powiedział, że życie dziecka w wieku przedszkolnym musi być łatwe i pozbawione zmartwień? Film Daniela Abmy na przykładzie pięcioletniego Hannesa pokazuje, że wcale nie jest tak radosne, jak może się wydawać dorosłym, którzy zdążyli zapomnień o problemach dzieciństwa. Nawet w naturalnych przedszkolnych okolicznościach dzieci narażone są przecież na konflikty, którym niekoniecznie umieją sprostać.
Daniel Abma
Urodzony w Holandii w 1978 roku. W latach 2008–2011 studiował reżyserię filmową i telewizyjną na Hochschule für Film und Fernsehen (HFF) Konrad Wolf w Poczdamie Babelsbergu. Aktualnie mieszka w Berlinie.
2008 Das erste Weihnachten in der eigenen Wohnung (short)
2009 Zwischenspiel (short, doc.)
2010 Lothar Erdmann (short, doc.)
2011 Offiziell Inoffiziell (short, doc.)
2011 Truthahn und Diamanten / Turkeys and Diamonds (short)
2011 Hannes: o tatusiach i Power Rangersach / Hannes – Von Papas und Power Ranger / Hannes: About Papas and Power Rangers (short, doc.)
Córki
Marta Jurkiewicz portretuje swoją matkę w dramatycznym dla niej momencie: kiedy ta próbuje się pozbierać po śmierci własnej rodzicielki. Reżyserka u swojej matki widzi złość i gniew na bezwzględność losu, a przede wszystkim totalną miłość do kobiety, którą opiekowała się przez ostatnie lata jej życia, odwzajemniając w ten sposób jej wcześniejszą troskę. Jurkiewicz nie boi się włączać kamery w najbardziej intymnych momentach i otwiera nam szeroko drzwi do domu, w którym pozostawiona samej sobie samotna kobieta rozpacza po stracie najbliższej jej osoby.
Marta Jurkiewicz
Urodzona w 1982 roku w Polsce. Mieszka w Amsterdamie, gdzie studiowała zagadnienia związane z mediami audiowizualnymi na Akademii Gerrit Retvield. Ostatnio ukończyła reżyserię filmów dokumentalnych w holenderskiej Akademii Filmu i Telewizji. Przez ostatnie lata pracowała również jako dystrybutor holenderskich filmów eksperymentalnych przy EYE Film Institute Netherlands.
2005 Agatha (short)
2006 Calypso Road (short)
2011 Córki / Dochters / Daughters (short, doc.)