Wielki film Nuriego Bilge Ceylana, kino olśniewające od pierwszego do ostatniego ujęcia. Pewnego razu w Anatolii sięga do najlepszych wzorców i w swej warstwie problemowej podskórnie nawiązuje do filozoficznej wizji przedstawionej w dziełach Michelangela Antonioniego. Świat, w którym funkcjonują bohaterowie, oraz wszelkie systemowe metody na ogarnięcie go i podporządkowanie racjonalnemu spojrzeniu człowieka ulegają zachwianiu. Wzorem wielu współczesnych autorów filmowych reżyser wychodzi od sytuacji niemal czysto gatunkowej, Anatolia to jednak kryminał à rebours, okraszony dodatkowo humorem oraz przepięknymi zdjęciami skąpanymi w ciemnościach nocy i ciepłym świetle ognia. Film ten jak każde dzieło spełnione spaja ważką treść z przepiękną formą.
Cannes IFF 2011 – Grand Prize of the Jury; Karlove Vary IFF 2011 – Netpac Award; Dublin IFF 2012 – Best Director
Urodził się w 1959 roku w Stambule, gdzie studiował elektronikę na Uniwersytecie Boğaziçi. Karierę zaczynał jako fotograf – po latach powrócił do tej pasji, oddając się jej równolegle z kinem. Jego krótkometrażowy debiut znalazł się w konkursie w Cannes, a kolejne dwa filmy pokazano na Berlinale. Miasteczko, Majowa chandra i Uzak (wyróżniony Grand Prix w Cannes oraz nagrodą aktorską) tworzą trylogię o prowincji i ucieczce od niej, z udziałem tych samych aktorów (w tym kuzynów i rodziców reżysera). W Klimatach Ceylan obsadził siebie i żonę w opowieści o kryzysie pary. Trzy małpy przyniosły mu w Cannes nagrodę za reżyserię za rodzinny dramat o zdradzie, z niezwykle zmysłowymi, kreacyjnymi zdjęciami.
1995 Kokon / Koza / Cocoon (short)
1999 Majowa chandra / Mayis sikintisi / Clouds of May
2002 Uzak / Distant
2006 Klimaty / Iklimler / Climates
2008 Trzy małpy / Üç maymum / Three Monkeys
2011 Pewnego razu w Anatolii / Bir zamanlar Anadolu’da / Once Opon a Time in Anatolia