Człowiek z Hawru

Marcel, ubogi artysta przekwalifikowany na pucybuta, oferuje pomoc młodemu imigrantowi w przedostaniu się z Francji do Wielkiej Brytanii. Wyśmienicie wystylizowany Człowiek z Hawru Akiego Kaurismäkiego sprawia wrażenie wyobcowanego z rzeczywistości, istniejącego jedynie w określonej sferze filmowej – nawiązania do kina francuskiego i amerykańskiego, jakimi fiński reżyser wypełnił swój obraz, można mnożyć. Nie jest to jednak sztuka dla sztuki i puste ćwiczenie formalne, lecz środek do opowiedzenia historii nasyconej głębokim humanizmem, opowieści o wyrozumiałości, serdeczności i przyjaźni. I to w szczery emocjonalnie, pozbawiony naiwności sposób, do tego przesiąknięty podanym z kamienną twarzą humorem.