Śpiąca dziewczyna

Stylowy film retro o radykalnej scenie artystycznej i jej adeptach w Düsseldorfie lat 70. Na zupełnie podstawowym poziomie to prosta historia miłosna w stylu: chłopak spotyka dziewczynę. Hans, introwertyczny student ASP, spotyka Ruth, koczującą w parku, dziką, bezdomną dziewczynę, i błyskawicznie się w niej zakochuje. Dziewczyna wprowadza się do niego i doskonale odnajduje się w kręgu głoszących rewolucyjne hasła artystów. Hans przeżywa męki zazdrości i postanawia odizolować dziewczynę od świata zewnętrznego, a przede wszystkim – od swoich kolegów. Historię związku Hansa i Ruth oglądamy przez pryzmat prac wideo, jakie tworzy zakochany protagonista. Od popularnego zabiegu, jakim jest film w filmie, różni Śpiącą dziewczynę fakt, że zamiast narracyjnego filmu nasz bohater tworzy prototyp wideodziennika. Jego film nosi wszelkie znamiona raczkującego wideo-artu lat 70. i autorefleksyjnych prac procesualnych tego samego okresu. Ci wszyscy, którzy choć trochę historią sztuki się interesują, znajdą w Śpiącej dziewczynie sporo hermetycznego humoru i odwołań do legendarnych prac ikony niemieckiej sztuki XX wieku, Josepha Beuysa, który zresztą pojawia się w filmie w drugoplanowej, lecz eleganckiej roli.