Polowanie na czarownice
Twórczość Anji Breien kojarzona jest często z neośredniowiecznym nurtem we współczesnym kinie norweskim. Według Umberto Eco średniowiecze ma dla zachodniej kultury tak doniosłe znaczenie, jak wczesne dzieciństwo dla rozwoju człowieka. By zrozumieć nowoczesną cywilizację, jej problemy i wątpliwości, należy – niczym podczas psychoanalitycznego seansu – cofnąć się do wieków średnich. Pod słowami Eco podpisali się norwescy reżyserzy, m.in. Nils Gaup w Tropicielu (1987), Liv Ullmann w Krystynie, córce Lavransa (1995) czy Anja Breien w krótkometrażowym debiucie Dorastanie (1967), przerobionym później na pełnometrażowy film Trollsyn (1994), który wyreżyserowała Ola Solum (Breien była autorką scenariusza). Jego bohaterka, dorastająca dziewczynka, wyjęta ze średniowiecznej legendy Maren Larsdotter Laupstad, jako jedyna z rodziny przeżyła wielką zarazę, która w XIV wieku spustoszyła Norwegię, przyczyniając się do jej upadku i 400-letniej zależności od Danii. W Polowaniu na czarownice reżyserka kontynuuje ten wątek. Niezależna, oskarżona o czary Eli Laupstad reprezentuje zniewoloną przez patriarchat kobiecość, jej historia jest też symbolicznym odbiciem historii kraju poddanego represjom obcego porządku.
nagrody
Venice IFF 1981 – Special Mention, Best Actress
Anja Breien
Jedna z najważniejszych przedstawicielek kinematografii norweskiej. Urodziła się w 1940 roku w Oslo, skończyła studia filmowe w paryskim IDHEC. Obok Vibeke Lokkeberg i Laili Mikkelsen współtworzyła feministyczne oblicze Nowej Fali norweskiego kina. Swój pierwszy długi metraż - Gwałt- nakręciła w 1971 roku. Zasłynęła m.in. pokazywanym na festiwalu w Wenecji Polowaniem na czarownice (1981) oraz trylogią: Żony (1975), Żony dziesięć lat później (1985), Żony III (1996), napisaną wspólnie z odtwarzającymi główne role aktorkami jako kobieca odpowiedź na Mężów Johna Cassavetesa. Autorskie kino Anji Breien, często porównywane z twórczością belgijskiej reżyserki Chantal Akerman, czy nowofalowej Francuzki Agnès Vardy, przez swój osobisty charakter wykracza poza kanon modernistycznej awangardy.
Wybrana filmografia
1967 Dorastanie / Vokse opp / Growing Up
1967 Jostedalsrypa (short)
1969 17 maja – film o rytuałach / 17. Mai – En film om ritualer / 17. May – A Film about Rituals (doc., short)
1970 Dni z tysiąca lat / Dager fra 1000 år / Days From A Thousand Years (short)
1971 Gwałt / Voldtekt / Rape
1971 Twarze / Ansikter / Faces (short)
1972 Więzienne mury / Murer rundt fengslet / Walls round the Prison (doc., short)
1973 Bezdomni / Herbergistene / Homeless (doc., short)
1974 Witaj, mój bracie! / Mine søsken, goddag / Hello, My Sibling
1975 Starsi / Gamle / Old (doc., short)
1975 Żony / Hustruer / Wives
1977 Godziny miłości / Den allvarsamma leken / Games of Love and Loneliness
1979 Spadek / Arven / Heritage
1981 Polowanie na czarownice / Forfølgelsen / The Witch Hunt
1984 Papierowy ptak / Papirfuglen / Paper Bird
1985 Żony dziesięć lat później / Hustruer – ti år etter / Wives – Ten Years Later
1989 Góra / Fjellet / Mountain (doc., short)
1990 Złodziej klejnotów / Smykketyven / Twice Upon a Time
1996 Żony III / Hustruer III / Wives III
1997 Solvorn (doc., short)
2001 Zobaczyć łódź kołyszącą się na falach / Å se en båt med seil / To See a Boat in Sail (doc., short)
2005 Bez tytułu / Uten tittel / Untitled (short)
2009 Kontur / Riss / Etching (doc., short)
2009 Jazydzi / Jezidi / Yezidi (doc., short)