Wkraczając w pustkę
W swoim formalnie śmiałym dziele sprzed dwóch lat Gaspar Noé kamerą filmową próbuje odzwierciedlić ludzką duszę. Zuchwały pomysł znajduje uzasadnienie przede wszystkim w zsubiektywizowanym sposobie narracji. Widzowi narzuca się bowiem perspektywę pierwszoosobową, każe się patrzeć na odurzone kwasem Tokio oczami zmarłego chłopaka, Oscara. Świadomość, która w momencie śmierci uleciała z cielesnej skorupy, przemierza nie tylko przestrzeń, ale i czas, eksplorując tym samym tytułową pustkę. A jest to pustka egzystencjalna, podkreślona migotaniem dyskotekowych neonów, paradoksalnie i przekornie jednak pełna perwersyjnych przyjemności, przemocy i braku wzajemnego zrozumienia. Noé pcha widza ku totalnemu metafizycznemu doświadczeniu w stylu ery techno, olśniewającemu i zarazem świadomie tandeciarskiemu.
nagrody
Sitges – Catalonian FF 2009 – Special Prize of the Jury, Best Cinematography
Gaspar Noé
Urodził się w 1963 roku w Buenos Aires jako syn malarza, dorastał tam i w Nowym Jorku, kształcił się we Francji. Studiował film i filozofię, zaczynał od krótkometrażówek, dostrzeżonych na festiwalach. Rozpoczętą w Mięsie opowieść o rzeźniku zmagającym się z wychowaniem upośledzonej córki kontynuuje w Samym przeciw wszystkim, gdzie bohater z kolei walczy z frustracją po utracie pracy. Filmy wywołały szok, pokazując nieznane oblicze Francji: porażkę, agresję, destrukcję. Nieodwracalne, retrochronologiczna, kilkujęciowa opowieść o zbrodni i zemście, ze sceną gwałtu na bohaterce granej przez Monicę Belucci, wywołało skrajne reakcje w Cannes, ze zbiorowym wychodzeniem z kina włącznie. Bez wątpienia wizjoner współczesnego kina, eksperymentujący z płynnym montażem i psychodelią.
Wybrana filmografia
1985 Tintarella di luna (short)
1991 Mięso / Carne (short)
1998 Sam przeciw wszystkim / Seul contre tous / I Stand Alone
2002 Nieodwracalne / Irréversible
2006 Destricted (short)
2006 SIDA (short)
2009 Wkraczając w pustkę / Soudain le vide / Enter the Void