Łagodny potwór – projekt Frankenstein

Kornél Mundruczó bawi się jednym z wielkich mitów popkultury. W swoim metafilmowym dziele sięga do trzewi powieści Mary Shelley, wyciągając ze znanej historii problematykę rodzicielskiej odpowiedzialności i tragedię związaną z odrzuceniem. Mundruczó samego siebie obsadza w głównej roli, jako apodyktycznego reżysera ze skłonnością do manipulacji innymi ludźmi, w których zdaje się widzieć jedynie aktorskie marionetki. W jego życiu pojawia się jednak porzucony przed laty nieślubny syn, który staje się metaforą monstrum Frankensteina, tak samo jak on jest godny współczucia, ale również jak on jest wzgardzony i niezrozumiany. Zanim ów bezimienny filmowiec zorientuje się, że jego potomka nie da się ot tak wyreżyserować, dojdzie do tragedii.