Rok bez lata

Azam – znany piosenkarz – odwiedza swego przyjaciela z dzieciństwa, Aliego. Podczas nocnej wyprawy na ryby, w której mężczyznom towarzyszy piękna żona Aliego, Azam nurkuje, ukrywając się pod powierzchnią wody. Jego umysł wypełniają wspomnienia sprzed lat, kiedy wraz z Alim przeżywali blaski i cienie wchodzenia w dorosłość. W świecie, w którym czas płynął własnym rytmem, a prozaiczne wydarzenia urastały do rangi traumatycznych przeżyć.

Ten malezyjski film jest przede wszystkim nastrojową opowieścią o potędze przywoływanych we wspomnieniach wydarzeń, które kształtują dorosłe życie bohaterów. Przypominający nieco filmy Apichatponga Weerasethakula obraz Tan Chui Mui – specjalistki od realizacji subtelnych dramatów psychologiczno-obyczajowych – jest impresjonistyczną medytacją na temat czasu przeszłego, który w umysłach bohaterów jest obszarem wciąż żywym i realnym. Świat przedstawiony filmu wypełniają nie tylko niespiesznie ukazywane perypetie przyjaciół, ale również fantastyczna aura legend i opowieści, jak ta o rybaku i władczyni podmorskiego królestwa. Te dwie płaszczyzny – fantasmagorii i realności – wydają się czymś normalnym, naturalnym, odkrywając przed nami obraz życia ludzi, dla których to, co wyobrażone, jest równie ważne, jak to, co realne.