Tarnation

Gdy pierwszego dnia festiwalu ENH w 2005 roku zostało pokazane Tarnation, dla wszystkich było jasne, że to właśnie ten film będzie zwycięzcą konkursu. Jonathan Caouette dokumentował swoje życie, od kiedy w wieku 11 lat pożyczył od sąsiada kamerę. Od tamtej chwili rejestrował wszystko. „Kamera była dla mnie rodzajem broni, która pomagała mi kontrolować otoczenie, ale także bronić się przed nim i odciąć się od otaczających mnie okropieństw”. Tarnation jest dziełem niezwykłym: dynamicznym kolażem rodzinnych zdjęć, amatorskich nagrań, fragmentów filmów, telewizyjnych programów, zapisem choroby psychicznej ukochanej matki, wideodziennikiem trudnego dojrzewania u boku dziadków, sztandarowym przykładem techniki found footage. Caouette bez znieczulenia dokonuje wiwisekcji typowej, zdawałoby się, amerykańskiej rodziny, rekonstruując nieszczęśliwe dzieciństwo i wyciągając na światło dzienne skrywane tajemnice. Choć ta boleśnie szczera autobiografia reżysera była dla niego przede wszystkim autoterapią, to jednak Tarnation nikogo nie pozostawia obojętnym, o czym świadczy jego entuzjastyczne przyjęcie i ogromny sukces międzynarodowy.

Piotr Tarczyński