Zrealizowany na taśmie 35 mm empatyczny portret starego emeryta, który w pozbawionym chronologii trybie opowiada o swoim życiu, o codziennych zmartwieniach i radościach, a także o narastającym poczuciu osamotnienia i wyobcowania w obliczu tempa współczesnej cywilizacji. Pocieszenie znajduje w uprawie ogródka działkowego, obok którego przejeżdżają pociągi, stały przedmiot fascynacji Jana Troella.