Duże i małe

Bohaterka Dużego i małego podejmuje oniryczną podróż w poszukiwaniu odrobiny ciepła i czyjegoś zainteresowania, jednak ani wspomnienia i sny, ani napotkani ludzie nie dają jej odpowiedzi na pytanie, jak znowu stać się szczęśliwą. Lotta słyszy głosy obcych za oknem, za ścianą, ich słowa i kroki, i wciąż się pociesza - dopóki oni tam chodzą, jest ciągle nadzieja, że kiedyś tu zajrzą. Kobieta opuszczona przez męża, znanego publicystę i niepoprawnego dziwkarza, od lat wiedzie życie samotne i puste. Niby próbuje coś robić - rysować jako "niezależna graficzka", podróżować - ale pech prześladuje ją zawsze i wszędzie. W panicznej ucieczce przed obłędem usiłuje nawiązać przyjacielskie stosunki z ludźmi. Wszystkie postaci, które bohaterka spotyka na swej drodze - w domu, w miasteczku, na wysypisku śmieci - przy pozorach wewnętrznej stabilizacji noszą w sobie jakiś rys niepokoju, poczucie zagrożenia realnego lub wyimaginowanego.