English

Wierność

Andrzej Żuławski
Fidelity / La fidélité
Francja 2000 / 165’
" data-slides="auto">

Uwspółcześniona ekranizacja XVII-wiecznej powieści Marie Madeleine de La Fayette pt. Księżna de Cleves

Jan Słodowski

 

Reżysera zawsze interesują bardziej emocje bohaterów niż realia historyczne. Świat, który kreuje jest odbiciem tego, który istnieje we wnętrzach filmowych postaci i zaledwie dotyka realnej rzeczywistości. Tak samo jest w przypadku Wierności. Skorumpowany pieniądzem świat massmediów, obyczajowe skandale (...) epatujące widza obrazy nędzy i przemocy to zaledwie przyczynki do naszej współczesności i próżno szukalibyśmy tu syntezy. (...) Wierność to film o wierności wobec innych, ale i wobec siebie. W dobrze znanej z poprzednich filmów Żuławskiego estetyce krzyku rozgrywa się historia o sprawach podstawowych i tak subtelnych, że dziś wstydzimy się o nich mówić nawet szeptem.

Iwona Cegiełkówna, Cinema

 

Zrealizowałem Wierność z powodów osobistych. O problemie wolności już się nagadałem, w każdym razie zderzyłem się z nim dogłębnie, zachciałem wiec zająć się prywatnością. Zostałem wyrzucony z Polski, zbudowałem sobie nowe życie na Zachodzie, z żoną Francuzką, synem pół-Francuzem, musiałem porachować się też z Francją. Nade wszystko chciałem postarać się zrozumieć potrzeby tej kobiety, Sophie. To jest główna przyczyna, dla której nakręciłem Wierność. Był to prezent pożegnalny.

Andrzej Żuławski, Opętanie

Andrzej Żuławski (ur. 1940) jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych polskich reżyserów. Od lat tworzy kino emocjonalne, gwałtowne, obsesyjne, balansujące na granicy obrazowej histerii. Już jako debiutant, twórca wizjonerskiej Trzeciej części nocy (Polska 1971), Żuławski wyraźnie odstawał od peerelowskiego modelu kina i nigdy tak naprawdę się do niego nie dostosował. Po tym, jak cenzura zablokowała jego ekstrawaganckie projekty – nawiązującego do Marca 68 Diabła (Polska 1972) oraz apokaliptyczne s-f Na srebrnym globie (Polska 1976-87) – postanowił wyjechać do Francji i związać swoje artystyczne losy z kinem europejskim. Jego kolejne filmy: Najważniejsze to kochać / L' Important c'est d'aimer (Francja / Włochy / RFN 1975), Opętanie / Possession (RFN 1981), Kobieta publiczna / La femme publique (Francja 1984) czy Narwana miłość / L’amour braque (Francja 1985) nadal szokowały, zarówno nowofalową formą, jak i ekspresyjnym, nawet histerycznym stylem. Sam wyznaje, że robi filmy o tym, co go torturuje i najlepiej wyraża się za pośrednictwem postaci kobiecych. Wielu aktorkom – Małgorzacie Braunek, Romy Schneider, Izabelle Adjani czy Sophie Marceau – zaproponował najodważniejsze, a przy okazji najważniejsze role w ich artystycznym życiu.

Artykuły o filmie

Oficjalna strona

Twórcy

reżyseria: Andrzej Żuławski
scenariusz: Andrzej Żuławski na motywach powieści Marii Madeleine de La Fayette
zdjęcia: Patrick Blossier
muzyka: Andrzej Korzyński
obsada: Sophie Marceau, Pascal Greggory, Guillaume Canet, Magali Noel, Michel Subor, Xawery Żuławski
producent: Paulo Branco
produkcja: Gemini Films, France 3 Cinema, Madragoa Filmes, Canal Plus
właściciel praw: Gutek Film
wersja językowa: francuska