English

Ema

Pablo Larraín
Chile 2019 / 107’
DAU. Natasza Gunda

Białowłosa, gibka Ema roznieca ogień wszędzie tam, gdzie się pojawia: uwodzi i niszczy, niebezpiecznie się zbliża i niepostrzeżenie oddala. Pożar, o którym opowiada nowy film Pabla Larraína, zaczyna się od kontrowersyjnej decyzji Emy i jej męża Gastona. Para decyduje się oddać adoptowanego syna, gdyż chłopiec stał się agresywny i niebezpieczny. Małżonkowie obwiniają się nawzajem o porzucenie dziecka, rozpada się nie tylko ich związek, ale także grupa taneczna, w której razem pracują – Gaston jako choreograf, Ema jako tancerka. Kobieta wychodzi więc z przyjaciółkami na emanujące energią kolorowe ulice Valparaíso, by tam oddać się seksualnemu, zmysłowemu, ale i gwałtownemu, agresywnemu reggaetonowi. To bunt przeciw staremu życiu i staremu porządkowi, bunt, dzięki któremu opuszcza się duszne sale teatralne, porzuca się grzeczny taneczny krok, rozsadza się strukturę tradycyjnej rodziny i samodzielnie tworzy choreografię własnego życia. Pożądanie nie musi być binarne, kobiety mogą od nowa pisać własne role, o rodzinie nie decyduje pokrewieństwo. Improwizowany film Larraína to także manifest nowego kina czasów kryzysu, które zrywa z klasyczną narracją, nasłuchuje rytmu życia, uczy się języka nowego pokolenia. I zamiast snuć opowieści – tańczy.

Małgorzata Sadowska

nagrody

MFF w Wenecji 2019 - UNIMED Award

Pablo Larraín

Chilijski reżyser i scenarzysta. Urodził się w 1976 roku w Santiago. Studiował komunikację audiowizualną na Uniwersytecie UNIACC. Wraz z bratem Juanem de Dios Larraínem założył firmę Fábula, która obecnie jest jednym z najciekawszych ośrodków produkujących kino artystyczne. Powstały w niej m.in. 4:44. Ostatni dzień na Ziemi Abla Ferrary, Gloria i Fantastyczna kobieta Sebastiána Lelio i Kryształowa wróżka Sebastiána Silvy. Autor ekranowej trylogii poświęconej Chile pod rządami Pinocheta (Tony ManeroPost MortemNie), a także oryginalnych filmowych biografii Neruda i Jackie. Ten drugi tytuł był anglojęzycznym debiutem reżysera. Larraín zdobył Srebrnego Niedźwiedzia na Berlinale oraz nagrodę za scenariusz na festiwalu w Mar del Plata za piętnujący pedofilię w kościele dramat Klub. Ema miała premierę na festiwalu w Wenecji.

Wybrana filmografia

2006 Fuga

2008 Tony Manero

2010 Post mortem

2011 Prófugos (co-dir., TV series)

2012 Nie / No

2015 Klub / El Club

2016 Neruda

2016 Jackie

2019 Ema

Twórcy

reżyseria Pablo Larraín
scenariusz Guillermo Calderón, Alejandro Moreno
zdjęcia Sergio Armstrong
montaż Sebastián Sepúlveda
muzyka Nicolas Jaar
obsada Mariana Di Girolamo, Gael García Bernal, Paola Giannini, Santiago Cabrera, Giannina Fruttero
producent Juan de Dios Larraín
produkcja Fábula
polski dystrybutor Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
język hiszpański