Koniec złotego wieku

Rok 1932. Geoff jest samotnym chłopakiem dorastającym na nadmorskich przedmieściach. Bohater żyje w świecie fantazji, a w przyszłości chce zostać pisarzem. Pewnego dnia spotyka umysłowo opóźnionego umysłowo chłopca, Firpo, który marzy o karierze sportowca i nie zważając na fakty, jest pewien, że ma do tego predyspozycje. Chłopcy z sąsiedztwa chcą upokorzyć chłopca i organizują wyścig. Geoff z całych sił sekunduje Firpo - zachęca go do treningów, zdrowego jedzenia, nawet modli się o jego sukces. Początkowo wszystkie te wysiłki nie przynoszą pożądanego efektu. W końcu jednak bohaterowi udziela się niezachwiana wiara Firpo.

Celluloid Dreams. A Century of Film in New Zealand.

The End of Golden Weather został zrealizowany na podstawie tekstu napisanego jako teatralny monodram. Być może dlatego najbardziej interesująca w tym filmie jest relacja pomiędzy Geoffem i Firpo, outsiderami, których łączy wspólna idee fixe. Te dwie postaci są dwoma symetrycznymi wariantami jednej osoby. Firpo, ze swoimi wybuchami wściekłości, naiwnymi fantazjami oraz koślawymi, kościstymi kończynami jest zniekształconą wizją samego Geoffa, nieco okrutną parodią wieku dojrzewania.

Philip Kemp, Sight and Sound