Ngati
Trzy ludzkie dramaty składają się na obraz życia małej społeczności wiejskiej Kapua. Młody Ropata jest ciężko chory. Jego ojciec Iwi sądzi, że tohunga (szamanizm) może uczynić więcej niż medycyna pakeha (białych), jednak choroba chłopca okazuje się nieuleczalna. Do wioski przyjeżdża młody Australijczyk, Greg Shaw - zadufany w sobie rasista. Powoli zaprzyjaźnia się z Jenny, córką miejscowego lekarza, która zapoznaje go z tym egzotycznym światem. Greg stopniowo rezygnuje ze swojej arogancji i zaczyna angażować się w życie społeczności.
Celluloid Dreams. A Century of Film in New Zealand
Jest to opowieść o byciu Maorysem i już choćby podjęcie tego tematu sprawia, że Ngati to film polityczny. Jeśli chodzi o sposób realizacji, to starałem się usilnie, aby pokazać maoryski punkt widzenia świata, chciałem również pokazać przed kamerą i zatrudnić w ramach ekipy jak najwięcej Maorysów. Również promocja i dystrybucja filmu została podporządkowana jego charakterowi. Ngati jest polityczny, ponieważ idzie pod prąd, wbrew tradycyjnemu sposobowi realizacji filmów w Nowej Zelandii i zagranicą. Ukazuje proste życiowe sytuacje bez pościgów samochodowych i scen gwałtu i według mnie to jest właśnie atrakcyjne… Walka polityczna, którą należało stoczyć przy okazji tego filmu polegała w głównej mierze na dotarciu w imieniu Maorysów do pakeha (białych) i ich instytucji z prostym komunikatem: Mamy prawo myśleć i mieć własne zdanie, więc proszę, zmieńcie maniery. To jest świat Maorysów, więc zaakceptujcie go takim, jakim jest lub zostawcie go w spokoju …
Barry Barclay
Barry Barclay(1944-2008) był nowozelandzkim filmowcem i pisarzem o maoryskich i europejskich korzeniach. Polityczny i społeczny wydźwięk jego filmów sprawił, że był uznany nie tylko w Nowej Zelandii, ale także na arenie międzynarodowej. Pozycję tą zdobył już w latach 70. za sprawą zaangażowanych dokumentów - Tangata Whenua (1974), opowiadającym o życiu i kulturze Maorysów i Indira Gandhi (1976). W latach 80. Barclay zaczął realizować filmy fabularne, takie jak obsypany nagrodami Ngati (1987), jeden z pierwszych filmów nakręconych przez maoryskiego twórcę i Te Rua (1991). W ostatnich latach Barclay zrealizował również dokument Feathers of Peace (2000), który w szerokiej perspektywie bada kolonializm w Nowej Zelandii i losy Maorysów Rekowu (na wyspie Chatnam). Barclay w 1992 roku napisał również książkę Our Own Image, w której opowiada o własnym doświadczeniu tworzenia "kina tubylczego".
Wybrana filmografia:
1974 Tangata Whenua (dok./doc.)
1975 Indira Gandhi (dok./doc.)
1975 Hunting Horns (dok./doc.)
1977 Aku Mahi Whatu Maori (dok./doc.)
1987 Ngati
1991 Te Rua
2000 The Feathers of Peace (dok./doc.)
2003 The Kaipara Affair (dok./doc.)