Psy
Umarł system, niech żyje system. Na gruzach PRL-u, między morzem możliwości a oceanem chaosu, trwa bezpardonowa walka o stołki, wpływy, pieniądze, a także o życie. Na straconej pozycji znajdują się funkcjonariusze SB, strażnicy dawnego ładu i kozły ofiarne nowego. Ci, którzy wciąż wierzą w zasady i sprawiedliwość, rozpoczynają kariery w policji. Ci, którzy nie wierzą w nic, zostają gangsterami. W swoim najlepszym filmie Władysław Pasikowski opowiedział o przemianach ustrojowych za pomocą języka kina noir, zaklinając elementy polskiej rzeczywistości i związane z nimi postawy w dobrze znane gatunkowe figury. Psy to film wulgarny, brutalny i bez jakichkolwiek sentymentów opowiadający o historii najnowszej. Dlatego na początku lat 90. wywołał takie poruszenie i kontrowersje. Dlatego też zachował świeżość 20 lat po swojej premierze. Możemy się o tym przekonać, oglądając cyfrowo zrekonstruowaną wersję.
Piotr Mirski
Władysław Pasikowski
Urodził się w 1959 roku w Łodzi. Jego ojciec był bileterem kinowym. Ukończył kulturoznawstwo na Uniwersytecie Łódzkim i reżyserię na łódzkiej PWSFTviT. Jego specjalnością są filmy gatunkowe, których akcja związana jest z ważnymi historycznymi wydarzeniami. W Psach są to przemiany ustrojowe z przełomu lat 80. i 90., w Pokłosiu – druga wojna światowa i pogromy Żydów, a w Jacku Strongu – zimna wojna. Pasikowski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wybrana filmografia
1991 Kroll
1992 Psy / Pigs
1998 Demony wojny według Goi / Demons of War
2012 Pokłosie / Aftermath
2014 Jack Strong