Postacie

Soo-Yeon, niegdyś obiecująca pisarka, pracuje z reżyserem Mohem nad scenariuszem. On ma za sobą sukcesy kasowe, ale tym razem chce zrealizować kino artystyczne, które otworzy mu drogę do Cannes. Ona jest cicha, skromna, lecz ambitna i zdecydowana wyjść poza schematyzm mainstreamowych scenariuszy. Reżyser i scenarzystka nie są w stanie się porozumieć, ich podejście do procesu twórczego jest skrajnie różne. Soo-Yeon pragnie wykreować wielowymiarowe, niebanalne postacie; Moh traktuje ją instrumentalnie – chce, by nadała jego filmowi rys realizmu, a tym samym przyczyniła się do jego sukcesu.

Reżyserka Son Kwang-Ju koncentruje uwagę przede wszystkim na Soo-Yeon, jej relacje z otoczeniem i z bliskimi – chorym ojcem, pełnym dystansu bratem, egoistycznym chłopakiem. Wizja świata przefiltrowana jest przez wrażliwość głównej bohaterki. Dlatego też przenikają się tu różne płaszczyzny: fikcja splata się z realnym życiem, postacie ze świata rzeczywistego pojawiają się w świecie wymyślonym, a proces kreacji stoi tu na równi z doświadczaniem rzeczywistości. Ten film jest także głosem w kwestii sztuki kobiet, oczekiwań wobec artystek i protekcjonalizmu, z jakim często się je traktuje.