English

Ostatni prawdziwi mężczyźni

Ulrich Seidl
The Last Real Men / Die letzten Männer
Austria 1994 / 60’

Karl ma 43 lata, jest nauczycielem. Rozwiedziony i zawiedziony (austriackimi kobietami) chce po raz ostatni podjąć walkę o swoje szczęście. Jednak tym razem ryzyko nie jest mile widziane, dlatego Karl postanawia wybrać żonę z katalogu. Zanim podejmie ostateczną decyzję, konsultuje się z rodakami, którzy ten krok już powzięli. Czy ekspercki wykład na temat tej kosztownej (trzeba zapłacić pośrednikowi matrymonialnemu), ale opłacalnej (Azjatki są czyste, tanie w utrzymaniu i pracowite) inwestycji mu pomoże?

Ostatni prawdziwi mężczyźni to śmieszno-straszna opowieść o osobnikach płci męskiej tęskniących za ciepłymi czasami patriarchatu. Termin emancypacja jeży im włoski na rękach. Nie potrafią gotować ani sprzątać, ale lubią być podziwiani. Przy herbacie przerzucają się charakterystykami żon, jakby były modelami samochodów. Seidl nie ocenia swoich bohaterów. Wygodnie rozparci na kanapach „prawdziwi mężczyźni” sami wystawiają sobie laurkę.

Ulrich Seidl

Rocznik 1952. Austriacki reżyser, scenarzysta i producent, laureat wielu festiwali. Na swojej stronie internetowej do listy przymiotników go określających sam dodaje jeszcze kilka: voyeur, mizantrop, cynik, społeczny pornograf, łajdak, prowokator, pesymista, humanista. To jednak bardziej igranie z powszechną opinią na swój temat niż deklaracja autorskiej tożsamości. Od kiedy ponad 30 lat temu zaczął kręcić filmy, nieustannie wzbudza kontrowersje. Główną tego przyczyną zdaje się jego niechęć do określania gatunkowej formuły – reżyser ten nie potrzebuje rozróżnienia na dokument i fikcję, dlatego też jego twórczość bywa nazywana zainscenizowaną rzeczywistością. Ta niejasność konfunduje, czasami irytuje odbiorcę, który lubi przejrzyste kategorie. Twórca najchętniej pracuje z amatorami, realizuje zdjęcia w prawdziwych przestrzeniach. Często kojarzy się go z Fassbinderem, Herzogiem czy Pasolinim. Seidl to stuprocentowe przeciwieństwo fotografa ślubnego – jego obiektyw wyłapuje momenty nieestetyczne, wstydliwe, bolesne. Jednak owo okrutne spojrzenie to tylko pozór. W starannie skomponowanych kadrach filmów Seidla widać głęboko humanistyczne podejście do portretowanej rzeczywistości.

Filmografia

1980 Metr czterdzieści / Einsvierzig / One Forty (doc., short)

1982 Bal / Der Ball / The Prom (short)

1984 Look 84 (short)

1990 Good News: o roznosicielach gazet, martwych psach i innych wiedeńczykach / Good News: Von Kolporteuren, toten Hunden und anderen Wienern / Good News: Newspaper Salesmen, Dead Dogs and Other People from Wienna (doc.)

1992 Spodziewane straty / Mit Verlust ist zu rechnen / Losses to Be Expected (doc.)

1994 Ostatni prawdziwi mężczyźni / Die letzten Männer / The Last Real Men (TV, doc.)

1995 Obrazy na wystawie / Bilder einer Ausstellung / Pictures at an Exhibition (TV, doc.)

1995 Zwierzęca miłość / Tierische Liebe / Animal Love (doc.)

1997 Miłośnik biustów / Der Busenfreund / The Bosom Friend (TV, doc.)

1998 Zabawa bez granic / Spass ohne Grenzen / Fun without Limits (TV, doc.)

1998 Modelki / Models

2001 Upały / Hundstage / Dog Days

2002 Stan narodu / Zur Lage / State of the Nation (doc.)

2003 Jezu, Ty wiesz / Jesus, Du weisst / Jesus, You Know (doc.)

2006 Bracia, weselmy się / Brüder, laßt uns lustig sein / Brothers, Let Us Be Merry (segment in The Mozart Minute)

2007 Import/Export

2012 Paradies: Liebe

Twórcy

reżyseria Ulrich Seidl
scenariusz Ulrich Seidl
zdjęcia Peter Zeitlinger
montaż Peter Zeitlinger
muzyka Walter Andreas Christen
dźwięk Ekkehart Baumung
obsada Karl Schwingenschlögl, Carmen Hausmann, Rudolf Hausmann, Conchita Klausner, Franz Klausner, Arceli Krieger, Michael Krieger, Hermann Rausch, Linda Rausch, Izel Schmid, Walter Schmid, Hermann Schneeweisz, Teresita Schneeweisz
producent Erich Lackner
produkcja Lotus Film
właściciel praw ORF Enterprise
język niemiecki