W 1968 roku Wojciech Has zrealizował ósmy, najbardziej wymagający film w swojej karierze. Lalka jest kolejnym po Rękopisie znalezionym w Saragossie supergigantem, do którego zatrudniono wielu sławnych aktorów, i z którym wiązało się niezwykle czasochłonne przygotowanie. Pierwsze zdjęcia zrealizowano jeszcze w październiku 1967 roku w podwarszawskich Radziejowicach. Hasowi postawiono duże wyzwanie. Musiał znaleźć ekranowy ekwiwalent dla stylu epickiej formuły powieści. Zdawał sobie sprawę, że jego projekt będzie porównywany do literackiego pierwowzoru i może nie zadowolić bardziej wymagających widzów. Poza tym Has nie chciał być ilustratorem powieści, a raczej jej interpretatorem. Przed przystąpieniem do realizacji zrobił szczegółową dokumentację epoki. Ostatecznie powstał film nie tylko o niespełnionej miłości kupca warszawskiego Stanisław Wokulskiego (Mariusz Dmochowski) do hrabianki Izabeli Łęckiej (Beata Tyszkiewicz), ale o outsiderze, człowieku niedopasowanym do rzeczywistości, w której przyszło mu żyć. Poczucie ugrzęźnięcia w życiu nie do zaakceptowania było dla Wokulskiego początkiem końca. Jedynym ratunkiem mogła być miłość, która niestety została skierowana do niewłaściwej osoby.
Iwona Grodź
IFF Panama 1969 - Grand Prix, Best Cinematography, Best Actors (Mariusz Dmochowski), Best Supporting Actor (Tadeusz Fijewski)