Podróż na Wschód

Reżyserski debiut Tomasza Budzyńskiego, zrealizowany z Łukaszem Jankowskim, budową przypomina piosenkę. Rolę zwrotek pełnią tu przygody kolejarzy, które przeplatane są stałym refrenem – śpiewanymi przez zespół Armia utworami. Zaczerpnięte z różnych płyt kawałki zmieniają cel wyprawy – zamiast na tytułowy Wschód zabierają widzów w sentymentalną podróż po twórczości zespołu. W tej towarzyszą im między innymi członkowie kabaretu Mumio, którzy zadbali o to, żeby wycieczka nie była zbyt sentymentalna.

Za kanwę scenariusza do filmu posłużyło opowiadanie Stefana Grabińskiego Maszynista Grot. Mieszanka „polskiego Poe” z kabaretowością chłopaków z Mumio i z twórczością Armii nie jest może wybuchowa, ale na pewno oryginalna, gdyż Budzyński i Jankowski spróbowali wypracować nowy sposób opowiadania obrazami. Gatunkowo film nie jest bowiem ani tradycyjnym dokumentem, ani tradycyjną fabułą, ani nawet filmem muzycznym. Stanowi raczej grę pomiędzy tymi wszystkimi stylami. I o ile zwolennicy jasno zdefiniowanych ram formalnych niekoniecznie się w tym odnajdą, o tyle fani Armii na pewno nie będę narzekać. W końcu film jest adresowany przede wszystkim do nich.