Spóźniony blues to pierwszy z trzech filmów, które reżyser zrealizował, dysponując hollywoodzkim budżetem. Kiedy o Cieniach zrobiło się głośno, do Cassavetesa zwrócił się Martin Rackin, szef produkcji w Paramount, z ofertą nakręcenia filmu o młodym muzyku jazzowym. Cassavetes od początku nie mógł się odnaleźć w systemie studyjnym. Lubił wspólnie z aktorami pracować nad poszczególnymi scenami, przepracowując scenariusz na etapie produkcji. W zdyscyplinowanym i podporządkowanym terminarzom Hollywood nie było na to miejsca. Cassavetes zdał sobie sprawę, że tu reżyser nie sprawuje kontroli artystycznej nad filmem, ostateczne decyzje zawsze podejmują producenci.
Historię Johna „Ghosta” Wakefielda odczytać można jako refigurację losów samego Cassavetesa. Młody pianista jazzowy zakochuje się w dziewczynie. Ma jednak problemy z zaakceptowaniem nie tylko uczucia i odpowiedzialności, jaka się z nim wiąże, ale także przeszłości dziewczyny. Opuszcza Jessicę i swoich muzyków, grywa w nocnych klubach i staje się żigolakiem. Po jakimś czasie wraca z intencją odbudowania tego, co zniszczył.
Jeszcze przed rozpoczęciem zdjęć do Spóźnionego bluesa Cassavetes w rozmowie z „New York Timesem” powiedział, że ten film to rodzaj jazzowego czy bluesowego dramatu, tematem którego jest prawda mówiąca o tym, że niezależnie od odnoszonych przez nas sukcesów społeczeństwo spycha nas tam, gdzie jesteśmy nieszczęśliwi (A.H. Weiler, By Way of Report, „New York Times” nr 9/28/60).
Elżbieta Durys
John Cassavetes (1929–1989) – urodzony w Nowym Jorku amerykański aktor i autor filmowy greckiego pochodzenia. Obecnie uznaje się go za twórcę kina niezależnego w Stanach Zjednoczonych. Do filmu, jak twierdził, trafił przypadkiem. Karierę rozpoczął jako aktor w latach 50. XX wieku. Grywał postacie zbuntowanych i niezależnych mężczyzn. Aktorstwo szybko przestało mu wystarczać. Pod koniec dekady, przy pomocy oraz wsparciu finansowym ze strony przyjaciół, nakręcił swój pierwszy autorski film Cienie. Wywołał on niezwykłe poruszenie na Wschodnim Wybrzeżu i w Europie. Sukces Cieni spowodował zainteresowanie ze strony Hollywood. Po kilku bolesnych doświadczeniach podczas kręcenia dwóch filmów (Spóźniony blues i Dziecko czeka) oraz z wilczym biletem Cassavetes wrócił z Hollywood do Nowego Jorku. Kilka lat względnej bezczynności, przeprowadzka do Los Angeles oraz powiększenie rodziny (wraz z aktorką Geną Rowlands tworzyli niezwykły związek; Gena była gwiazdą wielu jego filmów) poprzedziły dojrzały okres jego twórczości. Do Hollywood wracał, by grać, zdobywając w ten sposób fundusze na swoje niezależne filmy. Łącznie nakręcił ich dziewięć. Prócz Cieni są to kolejno: Twarze, Mężowie, Minnie i Moskowitz, Kobieta pod presją, Zabójstwo chińskiego bukmachera, Premiera, Gloria, Strumienie miłości. Zmarł w 1989 roku po wielu latach zmagań z marskością wątroby.
Filmy Cassavetesa od początku budziły kontrowersje. Podczas gdy w Stanach traktowano je z rezerwą, w Europie odnosiły sukcesy i zbierały nagrody. Chcąc je jak najogólniej scharakteryzować, można by przywołać określenie Krzysztofa Mętraka. Pisząc o dziełach amerykańskiego twórcy, powiedział, że jest to miazga Cassavetesa. Można to rozumieć na wiele sposobów. Cassavetes odrzucał wszystkie konwencje dotyczące sposobu przedstawiania i poruszanych tematów, serwując widzowi miazgę. Reżyser nie sugerował prostych rozwiązań. Mimo że poruszał bardzo bolesne kwestie często w bardzo bolesny sposób, nie podsuwał na koniec rozwiązania, ale właśnie miazgę. Wreszcie widz, który zdecyduje się wejść w świat Cassavetesa, po obejrzeniu jego filmów będzie się czuł, jakby zrobiono z niego miazgę.
1959 Cienie / Shadows
1961 Spóźniony blues / Too Late Blues
1963 Dziecko czeka / A Child Is Waiting
1968 Twarze / Faces
1970 Mężowie / Husbands
1971 Minnie i Moskowitz / Minnie and Moskowitz
1974 Kobieta pod presją / A Woman Under the Influence
1976 Zabójstwo chińskiego bukmachera / The Killing of a Chinese Bookie
1977 Premiera / Opening Night
1980 Gloria
1984 Strumienie miłości / Love Streams
1986 Wielki kłopot / Big Trouble
Filmy telewizyjne / TV films
Johnny Staccato, odcinki / TV episodes: Murder for Credit (1959), Evil (1959), A Piece of Paradise (1959), Night of Jeopardy (1960), Solomon (1960)
The Lloyd Bridges Show, odcinki / TV episodes: A Pair of Boots (1962), My Daddy Can Beat Your Daddy (1963)
Bob Hope Presents Chrystler Theatre, odcinek / TV episode: In Pursuit of Excellence (1966)
Columbo, odcinek / TV episode: Etiuda w czerni / Étude in Black (1972)