English

Cisza i krzyk

Miklós Jancsó
Silence and Cry / Csend és kiáltás
Węgry 1968 / 79’

Rok 1919, trwają represje po likwidacji Węgierskiej Republiki Rad. Z perspektywy dwóch bohaterów obserwujemy wszechobecne okrucieństwo i narastającą deprawację ludzi - w dużym stopniu stanowiącą konsekwencję przegranej wojny i utraty dawnych prowincji na rzecz sąsiadów. Pierwszy z bohaterów, István, ukrywając się przed nową władzą na bezkresnych przestrzeniach równiny węgierskiej, staje się ofiarą emocjonalnego sadyzmu jednego z żandarmów. Károly, drugi z bohaterów, wprawdzie oddaje się w ręce władzy, ale zostaje przez nią zmuszony do upokarzającego rytuału czuwania przed domem w odświętnym mundurze. Jego żona i szwagierka, równie jak on zniszczone psychicznie, nie wytrzymują ciągłego napięcia i decydują się na otrucie bohatera. István donosi na zdemoralizowane kobiety, choć wie, że czyn ten oznacza dla niego wyrok śmierci.

Miklós Jancsó tak tłumaczy tytuł filmu: Cisza to bezbronność i pasywność społeczeństwa, krzyk to indywidualny protest prześladowanego człowieka.

Cisza i krzyk należy do najbardziej wyrafinowanych dzieł reżysera, podejmujących temat historiozoficznych analiz i upokorzenia człowieka przez ideologię. To także jeden z jego najbardziej mrocznych i pesymistycznych filmów, eksponujący najciemniejsze barwy tak charakterystycznej dla kina węgierskiego melancholii, która spycha ludzi w pasywność i otępienie.

Rafał Syska

Artykuły o filmie

Film w internecie

Powiązany wątek na Forum NH

czytaj

Twórcy

reżyseria: Miklós Jancsó
scenariusz: Gyula Hernádi, Miklós Jancsó
zdjęcia: János Kende
montaż: Zoltán Farkas
obsada: Mari Töröcsik, József Madaras, Zoltán Latinovits, Andrea Drahota, András Kozák
producent: Lajos Kiss
produkcja: MAFILM - Stúdió 4
wersja językowa: węgierska