Maszyna Zeusa

Seria archeologicznych znalezisk wydobytych z teraźniejszości. W rewizjonistycznej mitologii kolektywu Zapruder próżno szukać wątków znanych z lekcji historii starożytnej. W dwunastu epizodach, odpowiadającym dwunastu herkulesowym wyzwaniom, nie znajdziecie nic, co wcześniej o nim napisano – zapowiadają we wstępie do filmu artyści. Ten najpracowitszy z herosów, uosobienie siły mięśni i hartu ducha, „niezwyciężona maszyna Zeusa”, najpierw objawia nam się jako złota, kiczowata rzeźba krążąca po orbicie ziemi, potem na siłowni w kostiumie zapaśnika, w warsztacie samochodowym jako mechanik z maską Jamesa Deana, albo jako młodziutka zaklinaczka węży. We współczesnych wnętrzach i wcieleniach narracja wielkich czynów nabiera przewrotnego, ironicznego wymiaru. Z humorem i lekkością film pastiszuje gatunki teatralne i filmowe: raz jest slapstikową komedią, potem „dokamerowym perfomensem”, tanecznym spektaklem czy parodią kina spod znaku miecza i sandałów. Niepokojące obrazy przywodzą na myśl imaginarium Mathew Barrneya, a epizodyczna akcja skupia się na motywie walki - namacalnej, związanej z byciem w przestrzeni publicznej, czy niewidzialnej, wewnętrznej.