Na lato zostałam w Berlinie

Dwie pary, które nie mogą sobie zaufać. Młoda pisarka i odwiedzający ją mężczyzna próbują się do siebie zbliżyć, lecz ich związek sprowadza się do sporadycznych dialogów i dotknięć. Druga para mieszka po przeciwnej stronie ulicy, a może jest tylko wytworem wyobraźni pisarki? Jest tu też zaglądająca ludziom w okna kobieta oraz redaktor, wymagający od pisarki „większej gotowości do poświęceń”. Film dyplomowy Angeli Schanelec ujawnia już w pełni rozwinięty język filmowy. Relacje międzyludzkie – smutne, zabawne i niezręczne – pokazane są z dystansu i wymagają od widza skupienia, by rozplątać nitki zależności między bohaterami. A przedstawiony z topograficzną dokładnością Berlin jest terenem fikcyjnych możliwości i subiektywnych, jednoosobowych dramatów.