Lato Goliata

Lato Goliata to wstrząsająca opowieść o świecie, w którym zadawanie przemocy przychodzi łatwiej niż umiejętność czytania i pisania. Kamera śledzi Teresę – dojrzałą kobietę porzuconą przez męża, jednak w filmie tym reżyser Nicolás Pereda portretuje całą społeczność niewielkiego meksykańskiego miasteczka. Pośród biedy i braku perspektyw ludzie ci codziennie muszą walczyć o przeżycie. Nie umieją ze sobą rozmawiać, ale, jak niczego innego, łakną uczuć i ciepła.

Każda z portretowanych przeze mnie osób nosi w sobie żal – mówi reżyser. – Wokół siebie widzi rozbite rodziny, żołnierzy zastraszających przechodniów, niewyjaśnione śmierci niewinnych osób. W tym trudnym świecie chciałem jednak odnaleźć wrażliwość i delikatność.

Pereda w interesujący sposób łączy film fabularny z dokumentem. Część opowieści realizuje w konwencji paradokumentalnej, śledzi bohaterów tak, jakby obserwował ich przez dziurkę od klucza. Te fragmenty montuje z przejmującymi wywiadami z bohaterami. Tworzy kino społeczne, nie tracąc z pola widzenia najsubtelniejszych uczuć.