Zwykli ludzie

Dzoni, dwudziestoletni rekrut, trafia do niewielkiego oddziału stacjonującego na jugosłowiańskiej prowincji. Znajduje się tam trochę przypadkiem, choćby dlatego, że powiedział sobie: czemu nie? Dopiero na miejscu dowiaduje się, że został wcielony do plutonu egzekucyjnego. Początkowo stawia opór i odmawia wykonania rozkazu, lecz z czasem ulega i dostosowuje się.

Mechanizm wojskowego treningu i proces podporządkowywania jednostki jego regułom, został w Zwykłych ludziach ujęty z geometryczną precyzją, przy użyciu surowej, niemal pozbawionej dialogów narracji. Nie szukając odpowiedzi na pytanie o banalność zła, Vladimir Perisic stworzył minimalistyczny i poruszający obraz zwykłych ludzi wprzęgniętych w działania wojenne.

Agnieszka Zając