Katalin Varga

Nie ma bowiem jadu nad jad węża i nie ma gniewu nad gniew kobiety. Katalin Varga wie, że zemsta najlepiej smakuje na zimno. Gdy jej mąż dowiaduje się, że nie jest biologicznym ojcem ich syna, Orbána, wypędza matkę i bękarta z domu. Katalin wyrusza w podróż przez transylwańskie bezkresy, by odnaleźć gwałcicieli, którzy dziesięć lat wcześniej naznaczyli jej życie cierpieniem. W tej fascynującej i eklektycznej opowieści mieszają się gatunkowe wpływy thrillera, ludowej ballady i wyciszonej psychodramy. Autor, Brytyjczyk z krwi i kości, skoczył na głęboką wodę i nie utonął. Udało mu się odmalować barwny pejzaż obcych kultur (akcja dzieje się na węgierskojęzycznym obszarze Rumunii) i nakreślić wiarygodny portret skonfliktowanej wewnętrznie kobiety. Prowadzi Katalin ku dramatycznemu finałowi bez emfazy wielkiego dramaturga. Nie demonizuje ani bestialskiego czynu, ani odwetu. Nie moralizuje. To, co najważniejsze, pozostawia między słowami.

Michał Walkiewicz