Dzień dzisiejszy

Film Maxence’a Stamatiadisa zaczyna się jak prosta historia obyczajowa o starszym małżeństwie, Edouardzie i Suzanne. Jest 2013 rok, kamera podgląda ich zwykłą, szarą codzienność. Po śmierci mężczyzny akcja nieoczekiwanie przeskakuje do przyszłości. W 2024 roku Suzanne decyduje się na wykorzystanie aplikacji The Day Today, by „ubrać” sztuczną inteligencję w ciało zmarłego męża. Tęsknota i samotność prowokują ją do zapełnienia pustki po ukochanej osobie za pomocą najnowszego, wysoce zaawansowanego programu. Reżyser zadaje nader aktualne pytania: czy sztuczna inteligencja może stać się perfekcyjnym substytutem istoty ludzkiej? Czy technologia będzie wspomagać wszystkie sfery naszego życia, stanowiąc jednocześnie zagrożenie, przed którym nie jesteśmy w stanie się uchronić? Czy nasze przywiązanie do drugiego człowieka da się odtworzyć przy użyciu systemu komputerowego? Futurystyczną wizję Stamatiadisa uzupełnia refleksja nad wszechobecnością technologii, anektującej przestrzeń prywatną i publiczną oraz pozwalającej nam wyrażać to, co niewypowiedziane, i ujawniać naszą ciemną stronę.