Po Berlinie biega chłopak z hula-hop zawieszonym na ramieniu. Ma na imię Luis i pochodzi z Mexico City. Pracował tam jako kuglarz, ale wmieszał się w lokalny światek przestępczy. Los się do niego uśmiechnął, gdy próbował na ulicy okraść reżysera filmowego – ten, zamiast zgłosić to na policję, zaproponował mu główną rolę w produkcji, do której szukał kogoś naturalnego, „z ludu”. Przed premierą na festiwalu filmowym w Berlinie Luis, zamiast przygotowywać się do sesji Q&A, ucieka w miasto. Tak poznaje Azrę, pracującą w hotelowej pralni Albankę. Mimo że trudno im się porozumieć, nawiązują ciekawą relację i wyznają sobie sekrety. Film Pauli Markovitch (Nagroda, 11. NH) – przedstawicielki meksykańskiego kina niezależnego, lubiącej eksperymentować z nowymi technikami i dźwiękiem – nie tylko dotyka problemów trawiących Meksyk i Bałkany, ale jest też ostrą krytyką światowego obiegu kina artystycznego, panujących w nim mód, hierarchii i snobizmów.
Urodzona w 1968 roku w Buenos Aires argentyńska scenarzystka i reżyserka, mieszkająca i pracująca w Meksyku. Tam od lat 90. pisała scenariusze na potrzeby telewizji i kina, współpracując m.in. z Fernando Eimbcke przy filmach Sezon na kaczki i Nad jeziorem Tahoe. Pierwszy własny krótki metraż, Perriférico z Diego Luną w roli głównej, wyreżyserowała w 1999 roku, by 10 lat później nakręcić Nagrodę, docenioną na festiwalach w Berlinie, Guadalajarze i Limie oraz nagrodzoną przez wrocławską publiczność na Nowych Horyzontach w 2011 roku (Stowarzyszenie Nowe Horyzonty wprowadziło film do polskich kin). W roli głównej to jej czwarty pełny metraż.
2009 Música de ambulancia (short)
2011 Nagroda / El premio / The Prize
2016 Ayotzinapa 26 (doc.)
2017 Cuadros en la oscuridad / Paintings in the Dark
2021 W roli głównej / El actor principal / The Leading Actor