Zagubiona autostrada: twórcy

NATALIA KORCZAKOWSKA - REŻYSERIA

Debiutowała w 2005 roku spektaklem Pensjonat Madryt zrealizowanym na zamówienie wydawnictwa "Czarne" w warszawskim M25. Ale jej droga do teatru wiodła także przez muzykę. Absolwentka szkoły muzycznej, pisała teksty piosenek m.in. dla Muzykoterapii i Emade, z Bartkiem Porczykiem przygotowała spektakl muzyczny Smycz. Była asystentką m.in René Pollescha przy jego Raggazzo dell'Europa. Swoje najgłośniejsze przedstawienia realizowała w TR Warszawa (Strefa działań wojennych M.Bajera, Solaris. Raport) wałbrzyskim Teatrze Dramatycznym (Nelly wg Skrzywdzonych i poniżonych Dostojewskiego, Dynastia) wrocławskim Teatrze Współczesnym (Pasażerka Zofii Posmysz) jeleniogórskim Teatrze Norwida (Śmierć człowieka wiewiórki Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk, Elektra. Lekcja anatomii wg Eurypidesa), szczecińskim Teatrze Współczesnym (Pelikan albo pożegnanie mięsa na podstawie tekstów Strindberga, gdańskim Teatrze Wybrzeże (Przedwiośnie), warszawskim Teatrze Narodowym (Verklärte Nacht M. Bajera, Natan Mędrzec G.E Lessinga), a także w w Operze Narodowej (znakomicie przyjęte opery Halka we współpracy z Markiem Minkowskim i Jakob Lenz W.Rihma). Natalia Korczakowska jest laureatką m.in. nagrody za reżyserię przedstawienia Solaris.Raport na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje czy nagrody za adaptację Przedwiośnia Żeromskiego na pierwszej edycji konkursu Klasyka Żywa.

MARZENA DIAKUN - DYRYGENTKA

Absolwentka Zespołu Szkół Muzycznych im. Grażyny Bacewicz w Koszalinie. W 2005 roku ukończyła z wyróżnieniem dyrygenturę symfoniczno-operową Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego w klasie prof. Mieczysława Gawrońskiego we Wrocławiu. Była stypendystką Ministra Kultury. W 2006 roku ukończyła studia podyplomowe w klasie prof. Urosa Lajovica na Uniwersität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu. Jest laureatką II nagrody "Srebrnej Batuty" na IX Międzynarodowym Konkursie im. G. Fitelberga w Katowicach (2012) oraz II nagrody na prestiżowym 59 Konkursie Dyrygenckim w ramach Festiwalu "Praskiej Wiosny" (2007). Jest również finalistką Międzynarodowego Konkursu dla Dyrygentów im. W. Lutosławskiego (2006) oraz półfinalistką Quadaques Competition w Barcelonie i Donatella Flick Competition w Londynie (2008). Doskonaliła swoje umiejętności na ogólnopolskich kursach dyrygenckich; u Jerzego Salwarowskiego (1999), Marka Tracza (2001) oraz Gabriela Chmury (2003), a także międzynarodowych kursach pod kierunkiem Colina Mettersa, Howarda Griffithsa i Davida Zinmana w ramach Orpheum Conductors Master Class w Zurychu (2003), Pierra Bouleza podczas Mistrzowskich Studiów Dyrygenckich w Lucernie (2011) oraz Kurta Masura na I Mistrzowskich Kursach dla Dyrygentów (2004).

Debiutowała w 2002 roku (II rok studiów) prowadząc finałowy koncert XVII Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Perkusyjnej z Filharmonią Koszalińską. W 2003 roku była asystentem Jerzego Maksymiuka podczas prób do koncertu z Filharmonią Koszalińską. Współpracując z agencją koncertową Marka Tracza kilkakrotnie odbyła trasę koncertową po Niemczech, Szwajcarii, Danii oraz Chinach. Jako dyrygent gościnny współpracowała m. in. z orkiestrami: Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmonii Czeskiego Radia w Pradze, Sinfonietty w Zilinie, Filharmonii w Zlin, Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, Filharmonii Wrocławskiej, Śląskiej, Krakowskiej, Bałtyckiej, Pomorskiej, Rzeszowskiej, Świętokrzyskiej, Connecticut Chamber Viruosi (USA), Berg Orchestra (Praga), Jeaner Philharmoniker (Niemcy).

W 2006 roku Marzena Diakun była asystentem Andrzeja Boreyki w Berner Symphony Orchestra w Szwajcarii. W 2012 roku była asystentem Richarda Rosenberga podczas National Music Festival w Chestertown (USA) i poprowadziła serię koncertów z orkiestrą festiwalową. W 2015 roku została uhonorowana stypendium Boston Symphony Orchestra na staż jako dyrygent - asystent podczas Tanglewood Music Festival w USA. W latach 2009 - 2012 była pierwszym dyrygentem hiszpańskiego zespołu muzyki współczesnej "Smash Ensemble", z którym dokonała wielu prawykonań muzyki hiszpańskich kompozytorów podczas koncertów w Hiszpanii, Portugalii, Niemczech i Litwie. W 2010 roku uzyskała stopień doktora sztuki muzycznej w Akademii Muzycznej w Krakowie, promotorem pracy był prof. Tomasz Bugaj. Od 2011 roku jest adiunktem w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, gdzie od trzech lat prowadzi swoją klasę dyrygentury symfoniczno - operowej. Uhonorowana nagrodą Prezydenta Miasta Koszalina "Artysta Roku" oraz nagrodą "Kreatywni Wrocławia". Od września 2015 roku jest dyrygentem - asystentem w Orchestre Philharmonique de Radio France. W maju 2015 roku została uhonorowana stypendium Marin Alsop Taki Concordia Fellowship promującym najlepsze kobiety dyrygentki na świecie.

MAREK ADAMSKI - KOSTIUMY

Projektant mody, stylista i projektant kostiumów. Zaprojektował kostiumy do wielu spektakli teatralnych, w tym: Biesy Dostojewskiego w Teatrze Polskim we Wrocławiu (2010), Gwiazdy Śmierci w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, (2010), Natan Mędrzec (Teatr Narodowyw Warszawie, (2012) w reżyserii Natalii Korczakowskiej, multimedialna instalacja I, Krzysztof w Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie (2014), Dziady część III w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku ( 2014) w reżyserii Natalii Korczakowskiej. Pracował nad wizerunkiem Magdaleny Cieleckiej w Psychosis 4.48 na podstawie Sarah Kane, w reżyserii Grzegorza Jarzyny w TR Warszawa. Jego twórczość nie ogranicza się do pracy z kostiumami, również prezentuje je na zdjęciach i kolażach. Pokazał te prace na wystawie Nova Polska w Lille, we Francji w 2004 roku, na festiwalu Inspiracje Sztuk Plastycznych w Szczecinie w roku 2010. W 2004 roku szwedzka marka Absolut Label zaprosiła Adamskiego, by stworzył limitowaną edycję koszulek z dziewięcioma innymi awangardowymi projektantami mody z różnych krajów. W 2011 roku zadebiutował w Operze Narodowej w Warszawie - zaprojektował kostiumy do Halki Moniuszki w reżyserii Natalii Korczakowskiej. Wspólnie z reżyserem Mariuszem Trelińskim współpracował przy kilku przedstawieniach operowych: Czajkowskiego Jolanta, Zamek Sinobrodego Bartóka w Operze Narodowej w Warszawie (2013) i Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2015), Henzego Boulevard Solitudew Welsh National Opera w Cardiff (2014 ), Salome Richarda Straussa w Operze Państwowej w Pradze (2014) i Operze Narodowej (2016), Powder her face Thomasa Adesa w Operze Narodowej i LaMonnaie w Brukseli (2015) oraz przy Tristanie i Izoldzie w Festspielhaus Baden Baden (2016)

TOMASZ WYGODA - CHOREOGRAFIA

Tancerz, aktor, choreograf, pedagog. Absolwent Wydziału Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach. Oprócz wieloletnich zajęć z tańca współczesnego, tańca butoh czy contact improwizacji, uczył się również u aktorów Jerzego Grotowskiego: Reny Mireckiej i Zygmunta Molika oraz na warsztatach Teatru Pieśń Kozła. W latach 1997-2003 tańczył w Śląskim Teatrze Tańca w Bytomiu. Występował m.in. w spektaklach: Jacka Łumińskiego i Konrada Drzewieckiego, Henrietty Horn i Paula Claydena. Tańczył gościnnie w nowojorskim Battery Dance Company Jonathana Hollander. Stypendysta DanceWeb w Wiedniu. Występował w kilkudziesięciu krajach. Z zespołem W&M Phisical Theatre współtworzył spektakl Made in Polska - museum of imagination (Calgary). Z warszawskim Teatrem Breton Caffe stworzył spektakle Slam out, Tańcząc Sarę Kane oraz Święto snów - solo inspirowane Dziennikami Niżyńskiego, za które otrzymał na Polskiej Platformie Tańca 2014 nagrodę dla najlepszego spektaklu i najlepszego wykonawcy.

Występował w spektaklach Pawła Mickiewicza (Niewina), Michała Zadary (Fedra), Krystiana Lupy (Zaratustra, Factory2), Krzysztofa Warlikowskiego (Oczyszczeni, Teatr Współczesny we Wrocławiu, Teatr Polski w Poznaniu, TR Warszawa), Agnieszki Olsten (Lincz, Samsara Disco, Teatr Polski we Wrocławiu) i Krzysztofa Garbaczewskiego (Kamienne niebo zamiastgwiazd, Nowy Teatr w Warszawie), Natalii Korczakowskiej (Wyznawca, Teatr Studio). Jest autorem choreografii do: Medeamaterial, Zagłady domu Usherów (reż. B. Wysocka, TW-ON), Orestei (reż. M. Zadara, TW-ON) oraz La libertà chiama la libertà (reż. Zadara/Knapik, Opera Wrocławska), Jakoba Lenza, Halki (reż. N. Korczakowska, TW-ON), Pierścienia Nibelunga (Gergiev/Tsypin/Zeldin, Teatr Maryjski Petersburg/Covent Garden London).

Przygotował również choreografię do spektakli m.in: Mikołaja Grabowskiego i Jana Peszka, Moniki Pęcikiewicz, Wiktora Rubina i Mai Kleczewskiej, Jana Englerta. Z Mariuszem Trelińskim pracował nad: La Bohème (Opera w Waszyngtonie), Borysem Godunowem (Wilno, TW-ON), Królem Rogerem, Alekiem i Jolantą (Teatr Maryjski), Orfeuszem i Eurydyką (Opera w Bratysławie, TW-ON,Tel Aviv Opera), Traviatą, Turandot (TW-ON, Savonlinna Opera Festival), Manon Lescaut (TW-ON, La Monnaie, Cardiff), Boulevard Solitude (Cardiff), Latającym Holendrem (TW-ON), Madame Butterfly (Szczecin), Powder Her Face (TW-ON, La Monnaie) oraz Jolantą i Zamkiem Sinobrodego (TW-ON, Met), Salome (Praga, Warszawa) i Tristan i Izolda (Baden-Baden). W marcu 2015 roku odbyła się premiera jego spektaklu Melancholia/Violetta Villas w koprodukcji Teatru Capitol i Teatru Nowego z Łodzi.

MAREK KOZAKIEWICZ - WIDEO

Autor zdjęć do filmów dokumentalnych i fabularnych. Absolwent wydziału Sztuki Operatorskiej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (PWSFTviT) oraz kulturoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim. W teatrze współpracuje jako autor wideo oraz reżyser światła z takimi reżyserami jak: Krzysztof Garbaczewski ("Hamlet", "Burza", "Kamienne Niebo Zamiast Gwiazd", "Poczet Królów Polski", "Iwona Księżniczka Burgunda"), Paweł Miśkiewicz ("Podopieczni", "Podróż Zimowa", "Mars.Odyseja", "Wnętrza"), Maja Kleczewska ("Slow Man"), Wiktor Rubin ("Każdy dostanie to, w co wierzy"), Jan Englert ("Kordian", "Fredraszki"), Grzegorz Wiśniewski ("Kto się boi Virginii Woolf", "Płatonow").

JACQUELINE SOBISZEWSKI - ŚWIATŁA

Artystka wizualna, pracuje ze światłem, wideo, filmem i fotografią. Urodzona i wychowana w Holandii, studiowała na wydziale operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Łącząc różne techniki, poszukuje nowego języka wizualnego w różnych dziedzinach sztuki współpracując z reżyserami, muzykami i indywidualnie w Polsce i zagranica. W 2008 roku za reżyserię światła w mede:i Grzegorza Jarzyny została nagrodzona na 15. International Small Scene Theatre Festival w chorwackiej Rijece. W 2009 na Międzynarodowym Festiwal Teatralny Boska Komedia dostała Wyróżnienie za reżyserię świateł, "za stworzenie spójnego krajobrazu, w którym odrębność ukazuje się poprzez potężny ładunek emocjonalny.

MAŁGORZATA SZABŁOWSKA - FUNDACJA SZABŁOWSKA STUDIO - PRODUCENT

Założycielka Fundacji Szabłowska Studio, producentka - ma doświadczenie w międzynarodowych i multidyscyplinarnych projektach z dziedziny sztuk performatywnych o największej skali trudności. Reżyserka, scenografka i scenarzystka. Swoją wiedzę zdobytą w Central Saint Martins College of Arts and Design w Londynie na kierunku projektowanie przestrzenne oraz doświadczenie jako producent wykorzystywała, realizując projekty w największych halach w Polsce, m.in. na Torwarze, Soho, Hali Stulecia i na Stadionie Olimpijskim. Była odpowiedzialna za restrukturyzację wewnętrznych procesów finansowych i zarządzanie nowymi projektami operowymi i baletowymi w TW-ON. Jako kierownik produkcji w TR przygotowała i wykonała około dwudziestu wyjazdów teatru z łączną ilością stu prezentacji sześciu tytułów na Festiwalach w Moskwie, Amsterdamie, Nowej Zelandii, Helsinkach, Londynie, Dublinie, Edynburgu czy innych. Do jej klientów należą m.in. Teatr Wielki Opera Narodowa, Ministerstow Kultury w Emiratach Arabskich, Live Nation Polska.

FALK HOLGER - FRED/PETE

"Holger Falk jest bezsprzecznie jednym z najbardziej wszechstronnych niemieckich śpiewaków" (magazyn Openwelt). Dzięki różnorodoności, bogactwu i wyrazistości ekspresji Falk jest jednym z najwyżej cenionych wykonawców współczesnej muzyki operowej. Brał udział w premierowych wystawieniach utworów Petera Eötvösa, Beata Furrera, Michaela Wertmüllera, Benoit Merniera, Miroslava Srnki, Vladimira Tarnopolskiego, Jana Müllera-Wielanda i Steffena Schleiermachera. Jego dorobek mieści się w bardzo szerokim spektrum, od Orfeusza Monteverdiego po opery Wolfganga Rihma. Występował na scenie madryckiego Teatro Real, Staatsoper w Bawarii i Hamburgu, Opery Narodowej w Warszawie, Theatre de la Monnaie w Brukseli, paryskiego Théatre des Champs-Élysées, wiedeńskiego Theater an der Wien, Opery Frankfurckiej oraz wielu innych teatrów operowych. Jest stałym gościem sal koncertowych i festiwali, między innymi Gewandhaus Leipzig, Alte Oper we Frankfurcie, Palais des Beaux-Arts w Brukseli, bostońskiego Early Music Festival, Schleswig-Holstein Musikfestival czy Schwetzinger Festspiele.

Korzystając z akompaniamentu pianisty Alessandro Zuppardo, Holger Falk stał się pierwszym wykonawcą wszystkich 115 kantat na głos męski Francisa Poulenca. Jego kolejnym osiągnięciem było nagranie wszystkich pieśni Erika Satie, tym razem z towarzyszeniem Steffena Schleiermachera. Razem z tym pianistą Falk nagrał również kantaty Wolfganga Rihma i Hölderlin Vertonungen Josefa Matthiasa Hauera (wydane przez MDG). W 2015 r., na zaproszenie Fundacji Hugo Wolfa i Niemieckiej Fundacji Kulturalnej, Holger Falk i Steffen Schleiermacher poprowadzili festiwal Sind Noch Lieder Zu Singen, prezentujący nowatorskie trendy w piosence niemieckiej.

BARBARA KINGA MAJEWSKA - ALICE/RENEE

Urodzona w Warszawie wokalistka, autorka tekstów, publicystka, inicjatorka projektów poświęconych muzyce współczesnej. Absolwentka wokalistyki i pedagogiki muzyki w Hochschule für Musik Detmold. Studiowała śpiew solowy w Royal Academy of Music w Sztokholmie i muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła Podyplomowe Studium Pieśni Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.

Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, DAAD, Bertelsmann Stiftung, Richard-Wagner-Stiftung, Werner Richard - Dr. Carl Dörken Stiftung, Hans und Stefan Bernbeck Stiftung. Finalistka Międzynarodowego Konkursu Wokalnego NEUE STIMMEN. Uczestniczka Akademii Operowej Teatru Wielkiego - Opery Narodowej oraz kursów mistrzowskich prowadzonych m.in przez Angelikę Kirchschlager, Grace Bumbry, Christę Ludwig, Barbarę Bonney, Anitę Garanča, Andrása Schiffa. Ukończyła 47. Międzynarodowe Kursy Nowej Muzyki w Darmstadt w klasie Donatienne Michel-Dansac. Uczestniczka pierwszej edycji programu Instytutu Muzyki i Tańca Nowa Twarz Muzyki.

Zadebiutowała w 2014 roku rolą w operze Sławomira Wojciechowskiego Zwycięstwo nad Słońcem (Projekt P) w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie. Prawykonała kompozycje Aleksandry Gryki, Marcina Stańczyka, Andrzeja Kwiecińskiego, Wojciecha Blecharza, Sławomira Wojciechowskiego, Karola Nepelskiego, Joanny Woźny, Lukasa Ligetiego, Adama Walickiego, Jasona Buchanana, Juliana Lembke. W operze Pawła Mykietyna Czarodziejska Góra w reżyserii Andrzeja Chyry wykonuje partię Kławdii Chauchat. Współpracowała z zespołem Kwadrofonik, Kwartludium, Royal String Quartet, Garage Ensemble. Występowała w Międzynarodowym Centrum Kultury Nowy Teatr, Teatrze Wielkim - Operze Narodowej, Teatrze Rozmaitości w Warszawie, Małopolskim Ogrodzie Sztuk w Krakowie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Polin w Warszawie, Muzeum Królikarnia w Warszawie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu oraz na festiwalach: Sacrum Profanum, Malta, Muzyka na Szczytach, Kwadrofonik, Kwartesencja, Ogrody Muzyczne, Słuchy.

Publikuje w magazynie Glissando, magazynie Muzyka w Mieście Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu oraz Muzykotece Szkolnej Narodowego Instytutu Audiowizualnego. Laureatka nagrody głównej w Konkursie Polskich Krytyków Muzycznych KROPKA 2015. W ramach Laboratorium Pomysłów Stowarzyszenia Inicjatyw Twórczych ę realizuje autorski projekt W[rz]AWA. Autorka KRYTYCZNEGO PRZEWODNIKA PO SPOSOBACH REALIZACJI ZAPISU NUTOWEGO WE WSPÓŁCZESNEJ MUZYCE WOKALNEJ i manifestu Nowa Śpiewność w Muzyce Współczesnej. Nominowana do PASZPORTÓW POLITYKI 2015 w kategorii Muzyka Poważna.

DAVID MOSS - MR. EDDIE

Jest uważany za najbardziej innowacyjnego wokalistę muzyki współczesnej. Występuje solo jak i z grupami teatralnymi od Nowego Jorku (Lincoln Center) po Wenecję (Theatro La Fenice) czy Brisbane (Festiwal). W 1991 roku otrzymał stypendium Guggenheima, a w 1992 stypendium DAAD. Moss śpiewał z Berlińską Filharmonią pod kierownictwem Sir Simona Rattle. Swój debiut w Carnegie Hall miał wraz z American Composers Orchestra. Był też dwukrotnie głównym solistą na Festiwalu w Salzburgu. W tym roku David Moss świętuje swoje 25 lat pobytu w Europie odbywając międzynarodową roczną trasą koncertową. Został także zaproszony jako członek Centrum Badawczego Interweaving Performance Cultures w Berlinie w roku akademickim 2016/17. Był dyrektorem arystycznym MADE Festival w Umeå (Szwecja). Jest także współtwórcą i dyrektorem artystycznym Institute for Living Voice, gdzie od 2001 roku prowadzone są międzynarodowe Masterclass, warsztaty i seminaria. Moss występuje z elektronicznym trio Denseland oraz z grupą Technologies. www.davidmossmusic.com

PIOTR ŁYKOWSKI - MYSTERY MAN

W latach 1970 - 1988 był chórzystą Poznańskich Słowików Stefana Stuligrosza. W roku 1989 ukończył z wyróżnieniem Wydział Wokalny Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie śpiewu prof. Eugeniusza Sąsiadka. Na III Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu (1988) zdobył I Nagrodę i trzy wyróżnienia specjalne (m.in. za wirtuozerię). Doskonalił swe umiejętności na wielu kursach interpretacyjnych i mistrzowskich w kraju i za granicą. Ma na swym koncie około 1000 występów solowych w całej niemal Europie, także na międzynarodowych festiwalach muzycznych. Zgodnie z typem swego głosu (kontratenor) specjalizuje się w wykonawstwie muzyce baroku, głównie kantatowo-oratoryjnej: ma w swoim repertuarze ponad 100 takich partii. Współpracował i współpracuje z wieloma solistami i zespołami muzyki dawnej, orkiestrami kameralnymi i filharmoniami.

Jest również cenionym artystą scen operowych. Brał udział m.in. w polskich premierach oper Claudio Monteverdiego - Orfeusz, Powrót Ulissesa, Koronacja Poppei, premierach scenicznych Raju Utraconego Krzysztofa Pendereckiego, Iwony, księżniczki Burgunda Zygmunta Krauzego,Echnatona Philippa Glassa i Potopu Igora Strawińskiego, a także musicalu Sweeney Todd. Zrealizował wiele nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych (m.in. Mesjasza Haendla, Euridice Periego, Stabat Mater Bononciniego). Jest prawykonawcą muzyki Zbigniewa Preisnera do filmu De Aegypto oraz Requiem dla Mojego Przyjaciela. Piotr Łykowski działa również na niwie pedagogicznej. Jest nauczycielem śpiewu solowego we wrocławskiej Akademii Muzycznej oraz w PSM II stopnia we Wrocławiu. Od wielu lat prezentuje swe referaty i prowadzi zajęcia seminaryjne na kursach interpretacyjnych; jest również zapraszany jako juror międzynarodowych i krajowych konkursów wokalnych. Od kilkunastu lat kieruje Kursem Interpretacji Muzyki Oratoryjnej i Kantatowej we Wrocławiu. Jest również współtwórcą i dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Andrzeja Hiolskiego w Kudowie Zdroju. W roku 2004 z rąk Prezydenta RP otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych.

Od roku 2000 zajmuje odpowiedzialne stanowiska we władzach Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej we Wrocławiu: przez dwa lata był Kierownikiem Katedry Wokalistyki, dwie kadencje piastował urząd Dziekana, był Prodziekanem, od 2012 roku kieruje Katedrą Wokalistyki. Na kadencję 2016-2020 został ponownie wybrany Dziekanem Wydziału Wokalnego. Od września 2013 jest Prezesem Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu.

MICHAŁ SŁAWECKI - ANDY

Absolwent Wydziału Wokalnego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie Artura Stefanowicza. Jako student zadebiutował w Zemście nietoperza J. Straussa śpiewając partię Księcia Orlofsky'ego w Operze na Zamku w Szczecinie, w Koronacji Poppei Monteverdiego w roli Nerona w Teatrze Collegium Nobilium w Warszawie. Występował również w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmonii w Szczecinie, Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, Operze Śląskiej w Bytomiu, Teatrze Polskim w Warszawie, Teatrze Wielkim-Operze Narodowej w Warszawie, Operze Nova w Bydgoszczy, Teatru Manoel na Malcie. Koncertował także na Litwie, Łotwie, we Włoszech, Francji, w Niemczech, Grecji, Austrii, Kazachstanie, Serbii oraz RPA.

W swoim repertuarze koncertowym ma liczne dzieła od muzyki barokowej po muzykę współczesną. Jego repertuar operowy obejmuje takie utwory, jak Dydona i Eneasz Purcella (Czarownica), Juliusz Cezar Händla (Sekstus), Zemsta nietoperza J. Straussa (Książę Orlofsky), Koronacja Poppei Monteverdiego (Neron), Rinaldo Händla (Rinaldo), Agrippina Händla (Neron), Orfeusz i Eurydyka Glucka (Anioł) Wesele Figara Mozarta (Cherubin), VoyagerKupczaka (Voyager). Uczestniczył w wielu kursach wokalnych, doskonaląc swoje umiejętności z takimi artystami, jak Paul Esswood, Michael Chance, James Oxley, Jadwiga Rappé, Anna Radziejewska, Olga Pasiecznik. Współpracuje z wybitnymi polskimi kompozytorami. Utwory Pawła Mykietyna (Shakespeare's Sonnets) śpiewał m.in. w Rzymie (Corso Polonia/X Edizione del Fesival delle Arti Unite), na Malcie (Teatru Manoel/Concert of Polish Contemporary Music Masters), we Fryburgu (Post Fine Arts), we Lwowie (XVII International Contemporary Music Festival) w RPA (National Arts Festiwal 2015), brał udział w prawykonaniach: MissyAssumptionis Bartosza Chajdeckiego z Orkiestrą Symfoniczną Polskiej Filharmonii Bałtyckiej pod dyrekcją Piotra Sułkowskiego (Gdańsk) i Golgoty Polskiej Andrzeja Zaryckiego (rejestracja TVP) utwory Sebastiana Krajewskiego z towarzyszeniem orkiestry Ars Nova (Warszawa, rejestracja Polskie Radio), a także wykonywał utwory Macieja Zielińskiego podczas koncertu Kolęda Nova z towarzyszeniem orkiestry AUKSO pod dyrekcją Marka Mosia (rejestracja TVP). Michał Sławecki zrealizował też wiele nagrań CD, radiowych oraz telewizyjnych.