Koniec świata

Po atakach nuklearnych na Teksas kontrolujący przepływ informacji rząd ściera się z neomarksistowskim podziemiem, czas ulega zakrzywieniu, pojawiają się plany czerpania energii z oceanów, a chaos – jak powiedziałby rudowłosy bohater Antychrysta von Triera – króluje. Apokalipsa według Richarda Kelly’ego (Donnie Darko) to medialna mielonka sensacji, komedii i bełkotliwego proroctwa, które tak rozwścieczyło canneńską publiczność, że film został skrócony o 20 minut. Im dalej od premiery, tym staje się jaśniejsze, że Kelly nakręcił pierwsze (adekwatnie poszatkowane) arcydzieło kina doby internetu, w której informacje sklejają się w skrzepy, a jedyne, co trwa, to niezmordowany strumień sprzecznych bodźców.