Villa Dei Misterii

Najbardziej pociąga mnie pewien poziom doznań duchowych, które mogą być sprowokowane przeżyciami estetycznymi. To jest fascynująca sprawa, jeżeli kształty i wyobrażenia znane z rzeczywistości zewnętrznej nagle nabierają jakiegoś bytu. To przygoda nie tylko duchowa, ale i emocjonalna. To tak, jakbyśmy się nagle przekonali, że potrafimy latać. Te słowa Jerzego Nowosielskiego stały się inspiracją twórców kilku zazębiających się przedsięwzięć: teatralnego przedstawienia i filmu. Villa dei Misterii jest w tym samym stopniu filmem o historii pewnego spektaklu, co i hołdem złożonym najsłynniejszemu polskiemu ikonopisarzowi, Jerzemu Nowosielskiemu. Jest też poetyckim zachwytem nad małomiasteczkową codziennością, wręcz próbą odnalezienia mistyki polskiej prowincji. Ten specyficzny film drogi śledzi losy podróżującej grupy teatralnej, prezentującej swój spektakl w miejscach, do których nie dociera żadna oferta kulturalna. Na przestrzeni dwóch lat grupa prezentuje go w nieczynnej fabryce, spalonej synagodze, gospodarstwie rolnym, dworcu kolejowym, sklepowym magazynie. Drugą warstwą filmu są impresje na temat prowincjonalnej codzienności oglądanej przez pryzmat twórczości Jerzego Nowosielskiego.

Ewa Szabłowska