Koń Dinheiro

Po blisko dekadzie Pedro Costa powraca do ulubionych kabowerdyjskich bohaterów, którym poświęcił nagradzaną na międzynarodowych festiwalach trylogię: Ossos (Bones, 1997), No Quarto da Vanda (In Vanda’s Room, 2002) i Juventude em Marcha (Colossal Youth, 2006). Mieszając fikcję z dokumentem, opowiadał w niej o niełatwym życiu mieszkańców dzielnicy Fontainhas, emigrantów z dawnej portugalskiej kolonii – Wysp Zielonego Przylądka. Postacią, do której wtedy niemal obsesyjnie przylgnął, był Ventura. W najnowszym filmie Costa w dosłownym znaczeniu tego słowa, w stylu Caravaggia i de la Toura, wydobywa z mroku psychiczny pejzaż schorowanego, nękanego przez duchy przeszłości Ventury. Reżyser porzuca perspektywę kontynentalnego Portugalczyka i spogląda na współczesną historię swojego kraju, zwłaszcza na rewolucję goździków z połowy lat 70. i jej konsekwencje, oczami Kabowerdyjczyków. Oświetla upiornym blaskiem ich doświadczenia i przeżycia. Jego opowieść z jednej strony czerpie inspirację z prawdziwych historii występujących przed kamerą ludzi, którzy odgrywają samych siebie, z drugiej – z tradycji filmowego modernizmu.