English

Dziennik 1973-77 (Rozdział 1)

Diary 1973-77 (Part 1) / Yoman 1973-77 (Part 1)

Maj 1973, kupuję kamerę. Chcę zacząć kręcić, sam i dla siebie. Profesjonalne kino przestało mnie interesować. Tymi słowami David Perlov otwiera swój epicki filmowy dziennik, kręcony przez ponad 30 lat, a dziś uznany za kluczowy izraelski projekt dokumentalny. W przeciwieństwie do wielu filmowych pamiętnikarzy, którzy skupiają się na roztrząsaniu drgnień własnej duszy, Perlov opowiada o świecie dookoła: zaczyna od rodzinnego domu, żony i córek. Wygląda przez balkon, rejestruje uliczne życie Tel Awiwu i innych miast, w których przyszło mu mieszkać. Nie stroni od polityki, do życia domowego wdziera się wojna Jom Kippur, a do dziennika fragmenty telewizyjnych newsów. Telewizyjny ekran też jest przecież oknem na świat. Można pomyśleć, że Dziennik Perlova, w którym prywatne doświadczenia przenikają się ze współczesną mu historią, jest jednym z wielu „świadectw swego czasu”. Nic bardziej mylnego. Jest to nieczęsto spotykany przykład dynamicznego autoportretu, w którym artysta opisuje się poprzez relacje z ludźmi i ze światem, a nie przez autoanalizę.

Ewa Szabłowska

David Perlov

(1930 – 2003) Urodzony w Brazylii, eksperymentujący reżyser, dokumentalista i pisarz. W wieku 22 wyjechał do Paryża, gdzie przez kilka lat pracował jako kinooperator w Cinematheque Francaise. W 1958 wyemigrował do Izraela, gdzie osiadł najpierw w Kibucu Bor Hayil, następnie w Tel Awiwie, gdzie uczył w szkole filmowej. Jego Dziennik jest uważany za jeden z najwybitniejszych przykładów kina autobiograficznego.

Wybrana filmografia

1963 B’Yerushalaim

1970 42:6 – Ben Gurion 

1972 Ha- Glula 

1977 Biba 

1983 Yoman 

1993 Tel Katzir

1995 Opera Hadasha   

Twórcy

reżyseria David Perlov
scenariusz David Perlov
zdjęcia David Perlov
montaż Yael Perlov, Shalev Vayness
dźwięk David Perlov
obsada David Perlov, Mira Perlov, Noemi Perlov, Yael Perlov
producent Mira Perlov
produkcja Perlov Productions 4 Shaul Hamelech
właściciel praw Re:voir
barwa kolor i cz.-b.