English

Nie słyszę już gitary

I Can No Longer Hear the Guitar / J’entends plus la guitare

W intymnych filmach Garrela, inspirującego się kinem Godarda i postrzeganego jako najbardziej konsekwentny wciąż tworzący spadkobierca Nowej Fali, mocno wybrzmiewają autobiograficzne wątki. Tak też jest w wypadku tej surowej, a zarazem przesyconej emocjami opowieści. Reżyser zadedykował ją słynnej piosenkarce i muzie Andy’ego Warhola, Nico – swojej wieloletniej partnerce, która zmarła w 1988 roku. Melancholijny film zrodzony z żałoby po ukochanej to jednocześnie gorzki portret generacji Garrela i gest pożegnania z czasami młodości – Majem ’68, który przyniósł rozczarowanie. Ekranowym alter ego artysty jest Gérard, wrażliwy i zagubiony mężczyzna zakochany w piegowatej Marianne. Miłość jest dla niego sensem życia – bohater wierzy, że uczucie jest w stanie przetrwać wszystko, i nie dopuszcza do siebie myśli, że tak jak jego młodzieńcze ideały może ono być trującą iluzją.  

Magdalena Bartczak

Philippe Garrel

Urodzony w 1948 roku francuski reżyser, syn znanego aktora Maurice’a Garrela, jeden z najważniejszych kontynuatorów francuskiej Nowej Fali. Zadebiutował już w wieku 16 lat filmem Skłócone dzieci. Jego filmy to liryczne autoportrety, kinofilskie hołdy dla ulubionych twórców i krytyczne portrety społeczeństwa. Jego pierwszym wielkim sukcesem było Skryte dziecko, za które otrzymał w 1979 roku Nagrodę Jeana Vigo. Do najważniejszych filmów Garrela należą także Liberté, la nuit, Dzika niewinność i nawiązujący do wydarzeń Maja ’68 Zwyczajni kochankowie.

Wybrana filmografia

1979 Sekretne dziecko / L’enfant secret / The Secret Child

1991 Nie słyszę już gitary / J'entends plus la guitare / I Don't Hear the Guitar Anymore

1984 Liberté, la nuit / Liberty at Night

1999 Powiew nocy / Le vent de la nuit / Night Wind

2005 Zwyczajni kochankowie / Les amants réguliers / Regular Lovers

Twórcy

reżyseria Philippe Garrel
scenariusz Philippe Garrel
zdjęcia Caroline Champetier
montaż Sophie Coussein, Yann Dedet
dźwięk René Levert
obsada Benoît Régent, Johanna ter Steege, Yann Collette, Mireille Perrier
producent Bernard Palacios, Gérard Vaugeois
produkcja Les Films de l’Atalante
właściciel praw Embassy of France
język francuski