English

#artselfie z Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie

66’

Linia

Line
Polska 1978 / 3’

Paweł Kwiek w pracy wideo Linia kontynuuje swoje wcześniejsze filmowe eksperymenty dotyczące koncepcji Dokumentu obiektywnego o człowieku. Kwiek poprosił grupę osób, które przyszły na jego występ do galerii Znak w Łodzi, o narysowanie na kartce papieru linii w dowolnym kształcie. Linia ta stała się następnie instrukcją, zgodnie z którą Kwiek filmował daną osobę. Podobnie jak w przypadku Dokumentu obiektywnego o c9złowieku (realizującego w znacznej mierze założenia Formy Otwartej Oskara Hansena), również tutaj Kwiek wykreował sytuację, w której to portretowana osoba sama tworzyła język, za pomocą którego była opisywana, a reżyser/operator wykonywał tylko jej polecenia. Wśród uczestniczących w zdarzeniu wykreowanym przez Kwieka możemy zobaczyć m.in. Urszulę Czartoryską, Ryszarda Waśkę, Józefa Robakowskiego, Janusza Zagrodzkiego.

reżyseria: Paweł Kwiek
właściciel praw: Fundacja ARTon

Paweł Kwiek

(ur. 1951) jeden z najciekawszych artystów polskiej neoawangardy lat 70. Uczestniczył – równolegle – w działaniach łódzkiego Warsztatu Formy Filmowej (był jednym z jego głównych animatorów) oraz warszawskiej grupy artystów zafascynowanych teorią i praktyką Formy Otwartej Oskara Hansena.

Wybrana filmografia

1972 Ja i telefon

1972 1, 2, 3... Ćwiczenie operatorskie

1979/2008 Międzyrysunki

1978 Linia

Żywa Galeria: Akcja 18 stycznia 1975

Living Gallery: Action January 18, 1975
Polska 1975 / 2’

Epizod zrealizowany do filmu Żywa galeria (1975) Józefa Robakowskiego. W studiu filmowym na białym tle pojawia się grupa kolorowo ubranych młodych ludzi, którzy w kolejnych migawkowych scenach ustawiają się tak, że widziani z góry (przez obiektyw kamery) tworzą własnymi ciałami poszczególne litery alfabetu, które układają się w napis: ANDRZEJ LACHOWICZ. Artysta stara się po raz kolejny mówić: „Ja to inni” – zaznaczenie jego obecności jest dobitne, wręcz przywołuje totalitarną estetykę kultu jednostki.

reżyseria: Andrzej Lachowicz
właściciel praw: Józef Robakowski
język: polski
barwa: cz.-b.

Andrzej Lachowicz

(ur. 1939) grafik, fotograf, malarz, twórca filmów i teoretyk sztuki. Studiował w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1957-1960), potem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu pod skrzydłami prof. Stanisława Dawskiego. Od 1968 jest członkiem ZPAF. W latach 1970-1981 prowadził galerię Permafo. W 2009 został odznaczony Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" oraz otrzymał Nagrodę im. Katarzyny Kobro. W swojej twórczości Lachowicz rozwija teorię sztuki permanentnej, której głównym aspektem jest “niekończenie się”. Jest m. in. autorem rozpoczętych w latach 1960. cykli: Cienie, Typologie, Transplantacje.

Dzień po dniu

Day after Day
Polska 1980 / 16’

Dzięki ekspresyjnej, bazującej na powtarzalności ujęć strukturze film niezwykle dynamicznie wizualizuje osobiste emocje i podświadome pragnienia artystki. Obsesyjnie skupia ona swoją uwagę na zwyczajnych przedmiotach, których istnienie traci w wykreowanych przez nią sytuacjach swoją racjonalność.

Fascynacja rzeczami zostaje tu sprowadzona do poziomu nieokiełznanego pociągu fizycznego, co wydaje się demaskować pustkę, której wypełnieniem kuszą dobra materialne. Artystka stawia jednak w centrum uwagi także swoje ciało. Nie jest ono jedynie narzędziem ekspresji, łącznikiem między rzeczywistością a wyobraźnią, lecz podmiotem wchodzącym w interakcje z materialną rzeczywistością, zarówno czysto fizyczne – negocjacje granic między nią a światem zewnętrznym – jak i ideologiczne. Tyszkiewicz bada tu bowiem także obszar performatywności płci kulturowej oraz sferę przedmiotów oddziałujących na postrzeganie kobiecej seksualności.

Opis na podstawie: D. Crowley, Sztuka konsumpcji, w: 1,2,3... Awangarda. Film/Sztuka pomiędzy eksperymentem a archiwum, red. Ł. Ronduda, F. Zeyfang, Warszawa 2006; Ł. Ronduda, Sztuka polska lat 70. Awangarda, Warszawa 2009.

reżyseria: Teresa Tyszkiewicz
właściciel praw: Teresa Tyszkiewicz

Teresa Tyszkiewicz

Artystka, która zajmuje się fotografią, filmem eksperymentalnym, rysunkiem, performansem, malarstwem, tworzy obiekty przestrzenne i rzeźby.

Wybrana filmografia

1979 Stałe zajęcie

1980 Druga strona

1981 Adaptacja

1981 Oddech

Audiofil

Audiophile
Polska 1986 / 2’

Jerzy Truszkowski wspólnie z Liberą, Konopką i Rydeckim tworzył w połowie lat 80. wspólnotę artystyczną. Wspólnotę, w której było intensywne, kreatywne „kolorowe” życie, kontestujące brzydotę i marazm egzystencji w Polsce. Warto tutaj przypomnieć, że artysta należał do tzw. straconego pokolenia lat 80., generacji, której najbardziej twórcze lata życia przypadły na jałowy i depresyjny czas stanu wojennego. Trudnym warunkom społeczno-politycznym odpowiadał kryzys filozoficzno-artystyczny związany z dominacją filozofii postmodernistycznej, potwierdzającej rozbicie, chaotyczność i niepokój współczesnego świata, którego nie organizują już żadne metanarracje. Tego typu sytuacja zmuszała do wysiłku autokreacji, do tworzenia osobistych autoutopii, zmuszała do zadawania sobie najbardziej źródłowych pytań dotyczących własnej egzystencji.

Opis na podstawie: Ł. Ronduda, Nurty ukrytej dekady, w: Ukryta Dekada, Polska Sztuka Wideo 1985-1995, red. P. Krajewski, V. Kutlubasis-Krajewska, Wrocław 2010

reżyseria: Jerzy Truszkowski
właściciel praw: Jerzy Truszkowski

Jerzy Truszkowski

(ur. 1961) Malarz, performer, twórca fotografii i filmów, a także krytyk, kurator, autor publikacji i książek o sztuce. W 1986 roku uzyskał dyplom Instytutu Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Studiował też na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Już w pierwszej połowie lat 80. wystawiał swoje prace oraz fotograficzne i filmowe dokumentacje działań zaznaczając swoją obecność w kręgu lubelskiego BWA oraz w środowisku łódzkim i warszawskim. W Łodzi współtworzył kontrkulturowe ugrupowania artystyczne, takie jak Kultura Zrzuty (wraz z grupą Łódź Kaliska, Zbyszko Trzeciakowskim, Jackiem Rydeckim), czy też późniejsza muzyczno-artystyczna formacja Sternenhoch wraz z powstałą wokół niej artystyczną komuną (Zbigniew Libera, Barbara Konopka, Anna „Mirosawa” Nowak, Jacek Rydecki). Współredagował także niezależne periodyki „Tango” oraz „Halo halo”. Od 1984 roku był asystentem duetu KwieKulik.

Wybrana filmografia

1986 Audiofil

1987 Pożegnanie Europy

1988 K smerti

Black

Polska 2007 / 12’

Black odbywa się w absolutnej ciemności, ogranicza zmysłowe doznania do widoku ciała artystki. Ta ciemność odgrywa aktywną rolę – nie tylko zapewnia tło, ale również wyznacza niesamowitą przestrzeń snu czy nieświadomości, przestrzeń, w której ograniczenia ciała zanikają. Film rozpoczyna sekwencja, w której artystka zakrywa kolejne części swego ciała czarnymi rękawiczkami, rajstopami, swetrem, pogrążając je w ciemności. Następnie film wprowadza i rozwija klasyczne motywy surrealistyczne: przemierzanie niesamowitego, wąskie przejścia w kolejne wyobrażone przestrzenie, motyw ślepnięcia i kurczenia się, klaustrofobiczną przestrzeń i wreszcie zbliżenie na szeroko otwarte usta aż do sceny baletu mechanicznego na tle gwieździstego nieba.

Opis na podstawie tekstu Krzysztofa Pijarskiego.

reżyseria: Aneta Grzeszykowska
właściciel praw: Galeria Raster
barwa: cz.-b.

Aneta Grzeszykowska

Urodzona w 1974 roku w Warszawie, autorka fotografii, obiektów, filmów. W 1999 ukończyła Wydział Grafiki ASP w Warszawie. Artystka od 1999 pracowała w duecie ze swoim mężem Janem Smagą. Od 2005 roku wystawia indywidualnie swoje projekty, w których podejmuje tematykę tożsamości jednostki oraz percepcji drugiego człowieka, zapośredniczonej poprzez medium. Koncentruje się najczęściej na defragmentacji ciała i pamięci, a także odnosi się do automitologii i dziecięcych traum. Została laureatką Paszportów „Polityki" za rok 2013. Współpracuje z warszawską galerią Raster. Mieszka i pracuje w Warszawie.

Wybrana filmografia

2007 Black

2008 Ból głowy

2008 Bolimorfia

2011 Dziury

Negative Process

Polska 2012/2013 / 6’

Film towarzyszył realizacji cyklu Negative Book powstałego na przełomie 2012 i 2013 roku, stanowiącego rodzaj gry artystki z medium fotografii, a w szczególności z odwracalnością relacji pomiędzy negatywem i pozytywem. Grzeszykowska przenicowuje tutaj fotografię, traktując ją jako materiał do edytowania tego, co widzialne. Fotografie przedstawiające zaaranżowane sceny z codziennego życia, a także portrety i zdjęcia z podróży prezentowane są w negatywach, na których postać artystki widoczna jest zawsze w nienaturalnie jasnej, pozytywowej odsłonie. Własne ciało Grzeszykowska pokryła ciemną farbą.

reżyseria: Aneta Grzeszykowska
barwa: cz.-b.

Aneta Grzeszykowska

Urodzona w 1974 roku w Warszawie, autorka fotografii, obiektów, filmów. W 1999 ukończyła Wydział Grafiki ASP w Warszawie. Artystka od 1999 pracowała w duecie ze swoim mężem Janem Smagą. Od 2005 roku wystawia indywidualnie swoje projekty, w których podejmuje tematykę tożsamości jednostki oraz percepcji drugiego człowieka, zapośredniczonej poprzez medium. Koncentruje się najczęściej na defragmentacji ciała i pamięci, a także odnosi się do automitologii i dziecięcych traum. Została laureatką Paszportów „Polityki" za rok 2013. Współpracuje z warszawską galerią Raster. Mieszka i pracuje w Warszawie.

Wybrana filmografia

2007 Black

2008 Ból głowy

2008 Bolimorfia

2011 Dziury

Blog

Polska 2010 / 25’

Blog to zbiór filmów opisujących codzienną egzystencję młodej artystki, której bliższe są teledyski, kreskówki i program rozrywkowy Jackass niż realne życiowe problemy. Zblazowana, znudzona wszystkim 20-latka prowokuje dziwne zdarzenia, próbuje ułatwiać, komplikować, urozmaicać sobie życie do granic możliwości. Naśladuje zachowania kreskówkowych bohaterów, otacza się kolorami prosto z teledysków i nadużywa youtube'owego poczucia humoru. Kiedy wkłada głowę do dziupli, udając, że nie może jej wyjąć, niespodziewanie symulacja zaczyna stawać się prawdą...

reżyseria: Ada Karczmarczyk
właściciel praw: Ada Karczmarczyk

Ada Karczmarczyk

(ur. 1985) Artystka, absolwentka ASP w Poznaniu z dyplomem w zakresie intermediów. Jest członkinią duetu Virgin$ Deluxe Edition (wraz z Anetą Ptak). Mieszka i pracuje w Warszawie.

Filmografia

2008 Kryzys

2010 Blog

2010 American Girl