Marionetista

Kiedy gasną światła, z ciemności sceny wyłaniają się bohaterowie ożywiani przez pociągnięcia sznurków i linek – to drewniane kukiełki Michaela Meschkego, jednego z najsłynniejszych lalkarzy XX wieku, założyciela sztokholmskiego Marionetteatern. Meschke, obecnie już ponad 80-letni pan, otwiera swoje archiwum i z kufrów wyciąga marionetki, które przez całe życie konstruował inspirowany tradycjami teatrów kukiełkowych z całego świata. Antygona, Don Kichot, Diabeł, Odyseusz uosabiają najprostsze emocje, doświadczenia i archetypy zachowań. Niezwykła biografia lalkarza, który jako żydowskie dziecko został uratowany z wojennego Gdańska i przeszmuglowany do Szwecji, odbija się w jego stosunku wobec sztuki. Przez całe życie Meschke zabierał swój teatr marionetek w miejsca politycznie niestabilne: na Hydrę w czasie junty, do Pragi w 1968 roku czy do oblężonego Sarajewa. Wierzył, że sztuka jest nie tylko sprzeciwem wobec reżimów, ale też wyzwoleniem z represji. Szczególnie ważnym dla dzieci, które w każdym miejscu i czasie są w stanie zrozumieć uniwersalny język gestów marionetek.