Niewinność
Już sam początek filmu wciąga w rytm powolnego dźwiękowego odjazdu: szumy, podwodne ujęcia, wodospad, strumień, las. Ubrane na biało dziewczęta z kolorowymi kokardkami we włosach bawią się nad wodą. Arkadia. Niewinność. Ale to tylko pozory: bohaterki, w wieku od kilku do kilkunastu lat, zamknięte są w osobliwej szkole pełnej zakazów, rywalizacji i okrucieństwa, która ma zamienić – wedle słów jednej z wychowawczyń – brzydkie poczwarki w piękne motyle. Takie jak te widoczne na strojach dziewczynek tańczących dla niewidocznych widzów w tajemniczym teatrze. Metaforyczny film, którego atmosferę kreują głównie dźwięki: tykanie zegarów, syk latarni, rozstrojone pianino, świetlisty wibrafon, beztroskie śmiechy. I wszechobecny, groźny podziemny szum.
nagrody
Istanbul IFF 2005 – FIPRESCI Prize, People’s Choice Award; San Sebastián IFF 2004 – Best New Director; Stockholm FF 2004 – Bronze Horse, Best Cinematography; Neuchâtel International Fantasy FF 2005 – Best Film, Best International Film, Youth Jury Award
Lucile Hadžihalilović
Urodziła się w 1961 w Lyonie, jest absolwentką słynnej paryskiej filmówki La Fémis. Od lat 90. zawodowo związana jest z Gasparem Noé, wystąpiła epizodycznie w Mięsie (1991), które potem zmontowała – podobnie jak Samego przeciw wszystkim (1998, 3. NH) – wreszcie pomagała mu pisać Wkraczając w pustkę (2009, 10. NH). Sama po filmie dyplomowym nakręciła brutalne La bouche de Jean-Pierre, wyświetlane w sekcji Un Certain Regard w Cannes, i krótki film propagujący prezerwatywy. Niewinność (pokazywana na 6. NH)to jej wielokrotnie nagradzany pełnometrażowy debiut, po którym nie wyreżyserowała niestety żadnego kolejnego dzieła.
Filmografia
1996 La bouche de Jean-Pierre / Parental Guidance (short)
1998 Good Boys Use Condoms (short)
2004 Niewinność / Innocence