Trzy historie, kilka filmowych form. Paradokumentalny obraz grupy dziewcząt skupionych wokół religijnego guru, ojca Turbico. Historia reżysera, który nie może (nie chce?) dokończyć nowej produkcji. I wreszcie – realizowany przez niego film w filmie, fabuła o zakonnicy odchodzącej z zakonu. Religijna egzaltacja Turbico, zapatrzenie w sztukę reżysera i duchowe rozterki kobiety zdają się mieć ze sobą wiele wspólnego. Wydłużone prezentacje ich codziennych zajęć, rytuałów, filozoficznych dyskusji składają się na drobiazgową obserwację gorączkowych poszukiwań czegoś większego niż życie. Diaz pokazuje bohaterów z dystansem, nie oceniając – w całej ich wzniosłości, śmieszności, zadufaniu, beznadziejności, okrucieństwie, rozpaczy i nadziei.
Cinemanila IFF 2011 – Grand Jury Prize
Właściwie: Lavrente Indico Diaz. Urodził się w 1958 roku na Filipinach, studiował w Mowelfund Film Institute. Reżyser, scenarzysta, producent, dyrektor artystyczny i autor zdjęć, zajmuje się także tworzeniem muzyki, poezji i aktorstwem. Jego specjalnością są monumentalne, kilkugodzinne filmy: uważa, że długie ujęcia nie tylko dodają scenom głębi, ale też są odbiciem cech jego kultury, w której czas nie jest najważniejszy. Porównywany z twórcami pokroju Béli Tarra, Theo Angelopoulosa czy Jonasa Mekasa, bywa nazywany duchowym ojcem nowego kina filipińskiego i następcą Lina Brocki, jednego z najważniejszych twórców tej kinematografii.
2001 Batang West Side
2002 Hesus, rebolusyunaryo / Hesus the Revolutionary
2007 Kagadanan sa banwaan ning mga Engkanto / Death in the Land of Encantos
2008 Melancholia
2011 Century of Birthing / Siglo ng Pagluluwal / Century of Birthing
2012 Florentina Hubaldo, CTE