Rezydenci
Skoro historia powtarza się jako farsa, to przeróbmy farsę na historię sztuki – to motto wyjściowe mieszkańców przeznaczonego do rozbiórki budynku. Są oni kimś w rodzaju miejskich partyzantów, walczącej w duchu sytuacjonistów bojówki, szerzącej chaos na poziomie estetycznym, moralnym i materialnym. Ich celem jest konfrontacja ze światem, w którym poezja i utopia już się nie liczą. Ich bronią jest: recytacja wierszy, absurdalne performance'y imitujące uliczne walki czy robienie wąsów z włosów łonowych. Ich radośnie bezsensowne akcje celowo parodiują polityczne slogany i gesty awangardy lat 60. i 70. XX wieku. Ostatecznie triumfalnie ogłaszają koniec własnego ruchu i opuszczają bazę, wcielając w życie hasło: jeśli klęska jest nieuchronna, niech przynajmniej będzie poetycka. Tytułowi rezydenci są dziećmi Deborda i sierotami awangardy, których największą rozrywką jest tworzenie zamieszania. Reżyser filmu, Tiago Mata Machado, rozmyślnie mnoży analogie, zagadki i aluzje, z dezynwolturą żonglując zarówno z formą, jak i treścią swojego filmowego eksperymentu. Wierzy bowiem, że w każdym powtórzeniu tkwi ślad siły oryginalnego gestu.
Tiago Mata Machado
Urodził się w 1973 roku. Brazylijski krytyk filmowy, kurator, wideoartysta i reżyser. Studiował na Wydziale Multimediów w Instytucie Sztuki na Universidade Estadual de Campinas w São Paulo. Jest autorem zdjęć do 475 Volver i Cruzada – wideoprac Cinthii Marcelle (które zdobyły pierwszą nagrodę Future Generation Art Prize 2010 przyznawaną przez Pinchuk Foundation). Jest współautorem eksperymentalnych prac wideo Plataforma i Buraco Negro, pokazywanych w New Museum w Nowym Jorku i na 29. Biennale w São Paulo.
Wybrana filmografia
1993 Auto da Ilusão (short)
1998 Curra Urbana (short)
2006 O Quadrado de Joana
2010 Rezydenci / Os residentes / The Residents