Pełnometrażowy debiut fabularny Justyny Łuczaj to uwspółcześniona adaptacja historii Edypa, rozpisana na kilka postaci, które łączą różne skrywane zależności. Już pierwsze ujęcie filmu, przedstawiające potężne urwisko i las rozbrzmiewający płaczem niemowlęcia, umiejscawia tę opowieść w uniwersalnej, ponadczasowej przestrzeni mitu – baśniowej i zarazem bezwzględnej. W jednej z kolejnych scen do historii wkracza Diana, tajemnicza bohaterka, która po długiej nieobecności powraca do rodzinnego miasteczka. W tym samym czasie w okolicy dochodzi do przestępstwa, a młody mężczyzna, będący głównym podejrzanym, niespodziewanie zaprzyjaźnia się z córką ofiary. Gdy kolejne tajemnice z przeszłości wychodzą na jaw, atmosfera staje się coraz bardziej gęsta i napięta. Bezkompromisowy film polskiej artystki został zrealizowany z udziałem aktorów w większości nieprofesjonalnych, a scenariusz stanowił w nim tylko luźny punkt wyjścia. Jedną z sił napędowych fabuły Końskiego ogona była improwizacja – uosabiająca interesującą autorkę ideę „żywego procesu, bez sztywno określonego rezultatu”.
Malarka, reżyserka, scenarzystka i producentka urodzona w 1975 roku w Krośnie. Absolwentka Wydziału Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i Wydziału Reżyserii PWSTViT w Łodzi. Obroniła doktorat również w PWSFTviT. Pracuje na stanowisku adiunkta w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego. Jako reżyserka zadebiutowała w 2002 roku krótkometrażowym filmem Czekając na miłość, a potem zrealizowała jeszcze kilka innych produkcji, m.in. wyróżniony Nagrodą Specjalną SFP w Gdyni T. Rickster (2007) oraz dokument historyczny Archiwum istnień (2009).
2002 Czekając na miłość (short)
2003 Przy cerkwi (short)
2003 Felix (short)
2005 Śnieg w kieszeni (short)
2007 T. Rickster (short)
2009 Archiwum istnień / The Archive of Existing Cases (doc.)
2011 Dziki obiad Łukasza Łuczaja (doc. series Canal+)
2012 Karpaty Dyzajn (doc. series Canal+)
2017 Dziura (short)
2018 Allachu Akbar (short)
2022 Koński ogon / Horse Tail