Trzecie Oko #selfie: filmowe autoportrety
Nie ma słowa, które w ostatnich latach zrobiłoby porównywalną karierę, co selfie. Choć samo pojęcie jest nowe, to potrzeba uwiecznienia siebie dla potomności, i opowiedzenia o sobie własnym głosem - już nie. Autobiografia i dzienniki to klasyczne literackie gatunki, tak jak autoportret w malarstwie. W programie Trzeciego Oka: #selfie pokażemy różnorodność filmowych autoportretów, zarówno formalną jak i emocjonalną. Filmowe selfie to czasem bardzo intymne, kręcone latami wideopamiętniki, kiedy indziej bezlitosne autoanalizy, ale też bezwstydne, narcystyczne zachwyty własną osobą w formie błyskawicznej migawki.
kuratorka: Ewa Szabłowska
"Maj 1973, kupuję kamerę. Chcę zacząć kręcić, sam i dla siebie. Profesjonalne kino przestało mnie interesować". Tymi słowami reżyser i pisarz, David Perlov otwiera swój epicki filmowy Dziennik, w którym prywatne doświadczenia przenikają się ze współczesną mu historią, a autoportret reżysera powstaje w zderzeniu z otaczającymi go ludźmi i wydarzeniami. Dzienniki Perlova to obecnie już instytucja i absolutna klasyka gatunku.
Amerykanka Anne Charlotte Robertson, pionierka zjawiska "first person cinema" w Pięciu latach na taśmie opowiada o życiu na kampusie, toksycznych romansach, odchudzaniu, załamaniach nerwowych i kotach. Jej filmowy pamiętnik z lat 80 i 90. jest prototypem współczesnego bloga. Od czasu załamania nerwowego Anne, pełni też rolę terapeutyczną. Anne walczy z chorobą psychiczną, ale chce tego, co prawie wszystkie kobiety: być kochaną, szczęśliwą, szczupłą, zdyscyplinowaną, rzucić palenie. Mieć kontrolę nad własnym życiem, tym prawdziwym i wyobrażonym.
Jej następczynią jest Francuzka, Justine Pluvinage prowadząca bezwstydnie ekshibicjonistyczny dziennik podróży i podrywu Fucking in Love. Od pękniętej prezerwatywy do propozycji małżeństwa - Justine bardzo sumiennie odnotowuje wszystkie spotkania damsko-męskie, do których doszło w czasie jej dwumiesięcznych wakacji w Nowym Jorku (zawsze w towarzystwie kamery). Erotyczny autoportret bez cenzury, opowiadający o seksualności, pożądaniu i poliamorii. Zażenowana swoim ekshibicjonizmem wydaje się być austriacka artystka Kurdwin Ayub, która w swojej dziewczęcej sypialni ogląda, śpiewa i udaje Miley Cirus. Jej krótki film Sexy jest zapisem chwili, która jest bardzo prywatna. Równie intymne są filmy Fransa Zwartjesa z serii Home Sweet Home - w której reżyser chwali się swoim nowym domem. W każdym odcinku pokazuje siebie i swoją atrakcyjną żonę w innym pomieszczeniu. W Living turlają po podłodze, rozstawiają miniaturowe mebelki w świeżo odmalowanym salonie. Napięcie erotyczne i poczucie izolacji w pustym i białym wnętrzu, potęguje niesamowita organowa muzyka.
Program zamyka zestaw #artselfie, przygotowany we współpracy z Filmoteką Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, w którym znajdą się prace polskich artystów: m.in. Pawła Kwieka, Andrzeja Lachowicza, Anety Grzeszykowskiej, Ady Karczmarczyk - krążące wokół tematu przedstawiania siebie i swojego ciała.