(Pod)szepty i krzyki - Dwóch przyjaciół

"Marzyciele" Bertolucciego, "Piosenki o miłości" Honorégo, "Saint Laurent" Bonella - co łączy te filmy? Wszystkie badały kondycję trójkątów miłosnych. W każdym z nich wystąpił też Louis Garrel - amant francuskiego kina o niepokojącej urodzie, balansujący w swoich aktorskich wyborach między wizerunkiem zagubionego chłopca i zimnego drania. Biorąc pod uwagę jego emploi, trudno się dziwić, że debiutując w "Dwóch przyjaciołach" jako reżyser, pokazał własną wersję ménage à trois. Bazując na "Kaprysach Marianny" Musseta, mrugając do "Jules i Jima" Truffauta oraz dzieł swego ojca (można je poznać na retrospektywie Philippe'a Garrela), stworzył ciepły, zabawny, ale i krytyczny portret relacji międzyludzkich. Narcyzm bohaterów, próbujących wydrzeć od siebie jak najwięcej zainteresowania i czułości, jednocześnie zachowując niezależność i dystans, jest dla naszych czasów charakterystyczny. Bywa jednak pułapką. Psychologia (i geometria) podpowiada, że wierzchołki trójkąta - choć tworzą jedną figurę - nigdy spotkać się nie mogą.

NOT. KA

KNH 7, 1 sierpnia, 13:15